Η ιστορία της λέξης τάβλι

Κάποιοι άνθρωποι είναι προικισμένοι εκ γενετής με μια ιδιαίτερη μυοσκελετική δομή, που τους διευκολύνει να επιδίδονται στα διάφορα σπορ. Εγώ πάλι, όπως και πολλοί συμπατριώτες μου, έχω ιδανικό κορμί για τάβλι.
Πριν σας πληροφορήσω περί της προελεύσεως αυτού του επιτραπέζιου παιγνίου, να σας πω πως προσωπικά το προτιμώ από το σκάκι, καθώς στο τάβλι υπεισέρχεται και ο παράγων της τύχης, εκτός από την απαραίτητη ικανότητα του παίκτη να αξιοποιεί ό,τι του φέρνει το ζάρι. Είναι δηλαδή το τάβλι μια προσομοίωση της αληθινής ζωής, κάτι που δεν συμβαίνει με το σκάκι, όπου δύο εγκέφαλοι διασταυρώνουν τα ξίφη της στρατηγικής τους, αφήνοντας την τύχη απ’ έξω. Κάτι που δε συμβαίνει στην πραγματικότητα, γιατι εσύ μπορεί να κάνεις ένα σωρό ευφυή σχέδια, σου πέφτει όμως μια γλάστρα από ένα μπαλκόνι στην κεφάλα και πάπαλα τα σχέδια.
Λοιπόν το τάβλι παράγεται από τη λέξη “τάβλα”, από το λατινικό “tabula” που σημαίνει πινακίδα, ξύλινη πλάκα, και βέβαια “τραπέζι για ζάρια”, για παιχνίδια. Ο πρόγονος του ταβλιού είναι πανάρχαιος, από τη Μεσοποταμία, γύρω στα 2500 π.Χ. Κάτι παρόμοιο με το σημερινό τάβλι έπαιζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, το “Senet”, ενώ οι Πέρσες έπαιζαν “Τακτέ Ναρντ”, δηλαδή μάχη σε ξύλο, που το έφεραν στην Ευρώπη οι Άραβες, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες έπαιζαν πεσσούς.
Πάντως, να προσθέσω πως ακόμα κι αν είσαι γεννημένος ταβλαδόρος, καλό είναι να έχεις ένα μέτρο στο άθλημα, μην βροντοχτυπάς συνεχώς τα ζάρια: άλλωστε, όσοι είναι παλληκάρια, τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές.

Παύλος Μεθενίτης.

Πηγή: http://e-didaskalia.blogspot.com/2018/06/blog-post_258.html#ixzz5Il8ONxr1