Ο 30χρονος Vincent Touchard που ταξιδεύει ανά τον κόσμο μέσω του προγράμματος δωρεάν φιλοξενίας “couchsurfing.org” και αυτό το διάστημα βρίσκεται στα Χανιά, δηλώνει πως η Κρήτη είναι ένας επίγειος παράδεισος.
Φορώντας ένα κοντομάνικο μπλουζάκι που γράφει “I love Greece” και ένα μακρυμάνικο φούτερ από πάνω με το λογότυπο “I love Chania” ο νεαρός Γάλλος παράτησε τη δουλειά του στο Δημόσιο και έφυγε από την πόλη Bordeaux, δυτικά της Γαλλίας, με το ποδήλατό του για να γυρίσει τον κόσμο!
6.000 χιλιόμετρα και έξι περίπου μήνες μετά βρίσκεται στα Χανιά. Ερωτεύθηκε την πόλη στη στιγμή και αποφάσισε να σταματήσει το ταξίδι του και να παραμείνει εδώ! Απ’ όσα μέρη κι αν πέρασε και φιλοξενήθηκε κατέληξε πως τα Χανιά είναι ένας επίγειος παράδεισος με εκπληκτικούς ανθρώπους και ακόμα πιο εκπληκτικό φαγητό! Τώρα κυκλοφορεί στους δρόμους των Χανίων με το ποδήλατό του και την ελληνική σημαία στα μπαγκάζια του και μοιράζει φυλλάδια για να βρει δουλειά, με αντάλλαγμα κρητικό φαγητό και ποτό, ρούχα, χρήματα, μια έξοδο σε ταβέρνα.
«Έμενα έξι χρόνια στη Μπορντώ όπου τέλειωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στον αστικό σχεδιασμό και έπειτα εργάσθηκα για τρία χρόνια πάνω στο αντικείμενό μου, που με ενδιέφερε αρκετά μέχρι που έφυγα στις 29 Ιουλίου του 2013, δηλαδή πριν έξι μήνες περίπου. Εργαζόμουν σε μια τοπική δημόσια Υπηρεσία με αντικείμενο τον αστικό σχεδιασμό. Μου άρεσε η δουλειά μου, συνεργαζόμουν με πολλούς ανθρώπους πάνω σε μεγάλα πρότζεκτς και τα χρήματα ήταν αρκετά καλά καθώς ο μηνιαίος μισθός ήταν γύρω στα 1.800 ευρώ.
Όμως αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου -ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια- ήταν να κάνω κάτι διαφορετικό. Ήθελα να ταξιδέψω και να αποκτήσω νέες εμπειρίες που δεν είχα γνωρίσει πριν. Είχα ήδη σπουδάσει σε Αμερικανικό Κολέγιο και ταξιδέψει μέσω του Erasmus μέχρι τη Γρανάδα, είχα κάνει ταξίδια με φίλους και φίλες, αλλά ήθελα να κάνω κάτι μόνος μου. Γιατί αυτό θα ήταν το αληθινό ταξίδι. Το είδα ως μια ευκαιρία. Ίσως ήταν η κατάλληλη στιγμή στη ζωή μου. Το πιο δύσκολο ίσως κομμάτι του πρότζεκτ ήταν η απόφαση να φύγω», ανέφερε στα Χανιώτικα Νέα ο Βίνσεντ.
Το ταξίδι ξεκίνησε με το ποδήλατο από την Μπορντώ, δυτικά της Γαλλίας έως τη νότια πλευρά της χώρας, στη Νίκαια «τότε συνειδητοποίησα πως η Γαλλία ήταν πράγματι μια πολύ μεγάλη χώρα της Ε.Ε., αφού διένυσα χιλιάδες χιλιόμετρα για να τη διασχίσω και μάλιστα ενώ ποτέ πριν δεν είχα κάνει ποδηλασία, αντιθέτως συνήθιζα να πίνω και να καπνίζω. Αφού τα έχω καταφέρει μέχρι τώρα, σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να τα καταφέρει».
Ο επόμενος σταθμός ήταν η Νότια Ιταλία όπου ο Βίνσεντ βρέθηκε σε δίλημμα καθώς ήταν Αύγουστος και ήθελε να πάει στη Γενεύη. Ωστόσο, διέσχισε την Μπολώνια και από τη Βενετία πέρασε στην Τεργέστη. «Για μένα ουσιαστικά το ταξίδι άρχισε από την Ιταλία. Όταν έφυγα από τη Γαλλία, δεν είχα ξεκαθαρίσει ακριβώς που ήθελα να ταξιδέψω, ήταν ένας ανοικτός στόχος το ταξίδι. Ήξερα μόνο πως θα ακολουθούσα τη Δύση, διαφορετικά θα έφτανα στην Κίνα. Ήθελα πολύ να επισκεφθώ τη Γιουγκοσλαβία, την Ελλάδα για λόγους κοινωνικούς και ιστορικούς. Έτσι από την Ιταλία ταξίδεψα στη Σλοβενία, στην Κροατία, Σερβία, Βοσνία, Σκόπια και από την Αλβανία πέρασα στην Ελλάδα στις 26 Οκτωβρίου 2013», ανέφερε.
«ΠΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
«Φτάνοντας στην Κέρκυρα μετέβην από την Ηγουμενίτσα στα Μετέωρα, Θεσσαλία και από εκεί στη Θεσσαλονίκη και στη Χαλκιδική όπου ίσως πέρασα τις δέκα καλύτερες μέρες της ζωής μου. Κάθε μέρα κάτι διαφορετικό συνέβαινε που έκανε το ταξίδι πιο περιπετειώδες και οι άνθρωποι ήταν τόσο φιλόξενοι, μου πρόσφεραν καθημερινά φαγητό και διανυκτερεύσεις δωρεάν, χωρίς να το ζητήσω. Έτσι αγάπησα την Ελλάδα, γι’ αυτό αποφάσισα να βάλω στο ποδήλατό μου μια ελληνική σημαία, εκτός του ότι είναι ένας είδος διαλόγου με τον κόσμο», μας είπε.Το επόμενο βήμα για τον Βίνσεντ ήταν να επισκεφθεί την Κρήτη με πρώτο σταθμό το Ηράκλειο στις αρχές Δεκεμβρίου. «Όταν έφτασα στην Κρήτη, στις 6 το πρωί με το πλοίο, γνώρισα τι σημαίνει κρητική φιλοξενία. Τρεις ώρες αργότερα σε ένα μαγαζί με κρητικά μαχαίρια ο ιδιοκτήτης με κέρασε να πιω μια ρακή. Ήταν 9 το πρωί. Τότε σκέφθηκα ότι πραγματικά θα αγαπήσω την Κρήτη. Και πράγματι βλέποντας τις χιονισμένες οροσειρές και σε συνδυασμό με τη θάλασσα, τις ελιές, ερωτεύθηκα το νησί. Πραγματικά η ομορφιά της σου κόβει την ανάσα. Εδώ συνάντησα ίσως τις καλύτερες αγροτικές καλλιέργειες σε όλη την Ευρώπη».
«ΧΑΝΙΑ, Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΕΔΕΜ»
«Οι αποταμιεύσεις μου τελειώνουν και επειδή θέλω το ταξίδι μου να συνεχίσει και να γνωρίσω περισσότερο την Κρήτη, ψάχνω ήδη κάποια δουλειά με αντάλλαγμα κρητικό φαγητό, τσικουδιά, ρούχα, καπνό, μια έξοδο σε ταβέρνα. Θέλω τόσο πολύ να γνωρίσω ολόκληρο το νησί με το ποδήλατό μου και ιδιαίτερα τα Χανιά. Γιατί μόλις πάτησα το πόδι μου εδώ, στη στιγμή ερωτεύθηκα αυτόν τον τόπο.Τα Χανιά έχουν ό,τι αγαπώ περισσότερο στην Ελλάδα, είναι ο τόπος, οι άνθρωποι, η φιλοξενία, η τοπική γαστρονομία και τα αγροδιατροφικά προϊόντα που αποτελούν τη μεσογειακή διατροφή, το ελαιόλαδο, τα φρούτα, τα οπωροκηπευτικά. Είναι Δεκέμβριος και όπου και αν κοιτάξω, ειδικά στην επαρχία, υπάρχει γύρω μου πράσινο, λουλούδια, πλούσια προϊόντα, είναι σαν να βρίσκομαι στον Κήπο της Εδέμ. Η αρχιτεκτονική, ο σχεδιασμός της παλιάς πόλης, κάθε γωνιά, κάθε λεπτομέρεια είναι ένα μοναδικό φωτογραφικό στιγμιότυπο. Και αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι σου δίνει την αίσθηση πως μπορείς να κάνεις ατελείωτες ανακαλύψεις κάθε ημέρα σε μια τόσο μικρή, αλλά τόσο “μεγάλη” περιοχή όπως τα Χανιά. Κάθε μέρα που θα κάνω μια βόλτα στην πόλη ή στην παλιά πόλη θα ανακαλύψω κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό. Είναι η κρυμμένη ομορφιά των Χανίων που βρίσκεται σε κάθε λεπτομέρεια. Όπου κι αν έχω ταξιδέψει δεν έχω δει τέτοια πόλη. Άλλωστε τα Χανιά είναι μια πόλη με ιστορία πέντε χιλιάδων χρόνων. Και αυτό, πιστέψτε με, δεν το βρίσκεις εύκολα στην Ευρώπη», μας είπε ο Βίνσεντ ενθουσιασμένος με την πόλη.
Κλείνοντας τη συζήτηση ρωτάμε τον Βίνσεντ για το πώς βλέπει την οικονομική κρίση στη χώρα μας και στις ζωές των ανθρώπων. «Η αλήθεια είναι πως στη βόρεια Ελλάδα ο κόσμος βιώνει πιο δύσκολα την κρίση, συνεχώς μιλά για αυτό. Στα Χανιά αυτό δεν είναι τόσο έντονο ακόμη…
Στεναχωριέμαι πολύ που βλέπω τους ανθρώπους να νιώθουν πως είναι εξαθλιωμένοι. Νιώθω πως οι Έλληνες έχουν βαθύ το αίσθημα της ευθύνης, σε σημείο που να “αυτομαστιγώνονται” για πράγματα που δεν φταίνε, που δεν έχουν κάνει. Πιστεύω βαθιά ότι δεν φταίνε οι Ελληνες για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη και σίγουρα σηκώνουν στους ώμους τους πολύ βαρύτερο φορτίο από ότι πρέπει. Η Ευρώπη πρέπει να κοιτάξει πιο σωστά την Ελλάδα και τους Έλληνες. Παρατηρώ γύρω μου το τοπίο, από την πόλη μέχρι τα βουνά, ό,τι έχει φτιαχτεί είναι αποτέλεσμα υψηλής ποιότητας και δημιούργημα αυτών των ανθρώπων. Δεν μπορεί η Ευρώπη να τους αντιμετωπίζει σαν παρακατιανούς. Αυτό που παρατηρώ είναι ότι η μεγαλύτερη κρίση που υπάρχει είναι στην αυτοπεποίθηση των Ελλήνων», επεσήμανε.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου