Διαταραχή άγχους αποχωρισμού στα παιδιά: πώς να βοηθήσετε το παιδί

Το άγχος αποχωρισμού είναι φυσιολογικό και συνηθισμένο στα μικρά παιδιά, ειδικά όταν είναι ιδιαίτερα δεμένα με τον άνθρωπο που τα φροντίζει (συνήθως τη μαμά ή τον μπαμπά).
Όταν, όμως, δεν ξεπερνιέται με το πέρασμα των χρόνων και προκαλεί δυσκολίες στο παιδί, τότε μιλάμε για «Διαταραχή άγχους αποχωρισμού», η οποία χρειάζεται προσοχή.

Τι είναι η διαταραχή άγχους αποχωρισμού

Η διαταραχή άγχους αποχωρισμού (SAD) είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένα παιδί είναι φοβισμένο και νευρικό όταν βρίσκεται μακριά από το σπίτι του αποχωρίζεται ένα αγαπημένο του πρόσωπο που το φροντίζει (συνήθως τη μαμά του).
Μερικά παιδιά αναπτύσσουν επίσης σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους ή στομαχόπονους, στη σκέψη ότι θα χωριστούν. Ο φόβος του αποχωρισμού προκαλεί μεγάλη αγωνία στο παιδί και μπορεί να επηρεάσει τις συνήθεις δραστηριότητές του, όπως το να πάει στο σχολείο ή το παιχνίδι με άλλα παιδιά.
Το άγχος αποχωρισμού είναι φυσιολογικό σε πολύ μικρά παιδιά, μεταξύ 8 και 14 μηνών. Ωστόσο, όταν αυτός ο φόβος επηρεάζει ένα παιδί άνω των 6 ετών και είναι πολύ έντονος ή διαρκεί περισσότερο από 4 εβδομάδες, το παιδί μπορεί να έχει διαταραχή άγχους αποχωρισμού.

Συμπτώματα διαταραχής άγχους αποχωρισμού

Ακολουθούν μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα της διαταραχής άγχους αποχωρισμού:

• Μια μη ρεαλιστική και διαρκής ανησυχία ότι κάτι κακό θα συμβεί στον γονέα ή τον φροντιστή αν το παιδί φύγει
• Μια μη ρεαλιστική και διαρκής ανησυχία ότι κάτι κακό θα συμβεί στο παιδί αν φύγει μακριά από τον φροντιστή
• Άρνηση να πάει στο σχολείο για να μείνει με τον φροντιστή
• Άρνηση να κοιμηθεί χωρίς ο φροντιστής να είναι κοντά ή να κοιμηθεί εκτός σπιτιού
• Φόβος να μείνεις μόνος
• Εφιάλτες
• Ενούρηση στο κρεβάτι
• Παράπονα για σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους και στομαχόπονους
• Επαναλαμβανόμενες εκρήξεις θυμού ή παρακάλια
• Έντονος φόβος ή ενοχή

Αιτίες που προκαλούν Διαταραχή Άγχους Αποχωρισμού

Πιθανές αιτίες και παράγοντες κινδύνου για SAD περιλαμβάνουν: 

• Ένα σημαντικό αγχωτικό ή τραυματικό γεγονός στη ζωή του παιδιού, όπως η παραμονή στο νοσοκομείο, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή ενός κατοικίδιου ζώου ή μια αλλαγή περιβάλλοντος (όπως η μετακόμιση σε άλλο σπίτι ή η αλλαγή σχολείου).
• Τα παιδιά που έχουν υπερπροστατευτικούς γονείς, μπορεί να είναι πιο επιρρεπή στο άγχος αποχωρισμού. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην είναι απαραίτητα μια διαταραχή του παιδιού, αλλά σημάδι άγχους αποχωρισμού των γονιών που το μεταφέρουν στο παιδί τους.
• Τα παιδιά με άγχος αποχωρισμού έχουν συχνά στην οικογένειά τους μέλη με άγχος ή άλλες ψυχικές διαταραχές, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο κίνδυνος εμφάνισης της διαταραχής μπορεί να είναι κληρονομικός.
• Ανασφαλής προσκόλληση στους γονείς ή τους φροντιστές
• Στρες
• Άλλες αγχώδεις διαταραχές, όπως κρίσεις πανικού, διαταραχή κοινωνικού άγχους, φοβίες ή αγοραφοβία
• Τα παιδιά με SAD μπορεί επίσης να έχουν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) ή κατάθλιψη.

Θεραπεία διαταραχής άγχους αποχωρισμού

Οι περισσότερες ήπιες περιπτώσεις διαταραχής άγχους αποχωρισμού δεν χρειάζονται ιατρική θεραπεία. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ή όταν το παιδί αρνείται να πάει στο σχολείο, μπορεί να χρειαστεί επίσκεψη σε ειδικό παιδοψυχολόγο.
Οι στόχοι της θεραπείας περιλαμβάνουν τη μείωση του άγχους, την ανάπτυξη ενός αισθήματος ασφάλειας τόσο στο παιδί όσο και τους φροντιστές και την εκπαίδευση του παιδιού και της οικογένειας σχετικά με την ανάγκη για φυσικούς χωρισμούς.





webmd.com , mama365.gr