Σήμερα οι μπαταρίες στα λαπτοπ και τα κινητά τηλέφωνα είναι μπαταρίες λιθίου, ενώ στις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές χρησιμοποιούμε και επαναφορτιζόμενες μπαταρίες υδριδίου-μετάλλου. Ωστόσο, ερευνητές στοΠολυτεχνείο της Βιρτζίνια/ΗΠΑ εξέλιξαν μια μπαταρία με ζάχαρη που παρουσιάζει μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα. Η τεχνολογία βασίζεται σε ενζυματική κυψέλη καυσίμου, που περιέχει διάλυμα μαλτοδεξτρίνης 15% w/v, και παρέχει πυκνότητα αποθήκευσης ενέργειας 596 Ah/Kg. Επιπλέον, το διάλυμα ζάχαρης, που χρησιμοποιείται στην κυψέλη καυσίμου, δεν είναι εύφλεκτο ή εκρηκτικό, όπως οι κυψέλες υδρογόνου ή μεθανόλης.
Πρόκειται για την ίδια ερευνητική ομάδα, που, …δουλεύοντας με τα ένζυμα και τα σάκχαρα, τον περασμένο Απρίλιο ανακοίνωσε ένα νέο τρόπο παραγωγής υδρογόνου από την ξυλόζη των φυτών.
Οι νέες τεχνολογίες πρώτα εξελίσσονται στα ερευνητικά εργαστήρια κι έπειτα παίρνουν το δρόμο για τη μαζική παραγωγή. Πιθανόν λοιπόν σε λίγα χρόνια, όταν θα είστε καθισμένοι μπροστά στο φορητό υπολογιστή να έχετε δίπλα σας κι ένα φακελάκι ζάχαρη, είτε για να συμπληρώσετε στον καφέ σας είτε για να φορτίσετε τη μπαταρία σας!
Δυστυχώς όμως, χάρη στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, η ζάχαρή σας θα είναι ή σέρβικη ή κροάτικη ή γερμανική, λίγες πιθανότητες έχετε πια να βρείτε ελληνική ζάχαρη. Κι όμως μέχρι πριν μερικά χρόνια η Ελλάδα ήταν αυτάρκης σε εγχώρια ζάχαρη, υπήρχαν εργοστάσια και υπήρχαν αγρότες που καλλιεργούσαν χιλιάδες στρέμματα εκτάσεων με ζαχαρότευτλα.
Οι μικρού μεγέθους και επαναφορτιζόμενες μπαταρίες επέτρεψαν τη ραγδαία ανάπτυξη των ηλεκτρονικών σε ένα ευρύτατο πεδίο “έξυπνων” εφαρμογών. Ένα τελευταίο παράδειγμα είναι το “έξυπνο” κράνος για μεταλλωρύχους, που ενσωματώνει διάφορους αισθητήρες για προστασία των εργαζομένων. Μια ισπανική εταιρεία από τη Gibraleon, προάστιο της Huelva, στο νότιο άκρο της Ισπανίας και κοντά στα σύνορα με την Πορτογαλία, παρουσίασε το κράνος Angelhelmet, που πωλείται ήδη στην Ισπανία και η επόμενη αγορά που στοχεύει είναι η Χιλή, χώρα με πολύ ανεπτυγμένη μεταλλευτική βιομηχανία. Ίσως θυμάστε τους 33 εγκλωβισμένους μεταλλωρύχους τον Αύγουστο 2010 και την παγκόσμια αγωνία μέχρι την επιτυχή διάσωσή τους.
Το νέο κράνος λοιπόν, που κατασκευάζεται από φθορίζον υλικό, έχει ενσωματωμενους αισθητήρες για ανίχνευση της ποιότητας του αέρα, ανίχνευση πρόσκρουσης με καταγραφική μνήμη, σύστημα εντοπισμού GPS, ανίχνευση κίνησης με ειδοποίηση, σύστημα εντοπισμού με ραδιοσυχνότητα ή οπτική ίνα, σύστημα παθητικού εντοπισμού με κατευθυντική κεραία σε περιβάλλον φλόγας, καπνού ή κατολίσθησης, σύστημα ειδοποίησης με δόνηση, φώτα LED ή ήχο, σύστημα αμφίδρομης επικοινωνίας με την επιφάνεια μέσω μηνυμάτων κειμένου για απεριόριστο βάθος εκμετάλλευσης, “έξυπνο” διαδραστικό σύστημα επικοινωνίας με το χειριστή του κέντρου ασφαλείας σε περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν επικοινωνεί για να αναφέρει πιθανούς κινδύνους, αποστολή σήματος SOS με πάτημα ενός πλήκτρου.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την τιμή του νέου κράνους και για εμπειρία από τη χρήση του, δείχνει όμως το δρόμο που ακολουθούν τα πράγματα: “έξυπνοι” αισθητήρες ενσωματωμένοι παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου