Τής ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΥΚΟΠΟΥΛΟΥ θεολόγου, υποψ. διδάκτορος Α.Π.Θ.
Στα «ψιλά» των ειδήσεων πέρασε για μια ακόμη φορά ένα θέμα που αν μη τι άλλο, δείχνει τον πολιτισμό(!) τής Ευρώπης εν έτει 2014 μ.Χ. Σχετίζεται με τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα και μάλιστα τα κατοικίδια, δεσποζόμενα και μη, τη λεγόμενη αστική πανίδα, που αποτελείται κοινώς από σκύλους και γάτες.
Τα συμπαθή τετράποδα, λοιπόν, «απειλούν» με την παρουσία τους τούς ανυπεράσπιστους (sic) πολίτες, που ενοχλούνται από αυτά. Ενοχλούνται ακόμη και με την ύπαρξή τους, μιας και πολλοί, θρησκευόμενοι ή όχι, αρνούνται να δεχτούν ότι όλα «λίαν καλώς εποίησεν» ο Δημιουργός και ότι αυτός ο πλανήτης δεν ανήκει μόνο στο είδος μας, αλλά σε όλα τα πλάσματα είτε μας αρέσει είτε όχι.
Έτσι, γίναμε μάρτυρες της κτηνωδίας που έλαβε χώρα στη Ρουμανία πριν λίγο καιρό, όπου εκατοντάδες ζώα βρήκαν φρικτό θάνατο στους δρόμους, χτυπημένα με ξύλα, πέτρες ή φτυάρια, μια επιχείρηση στην οποία συμμετείχε ακόμη και ο ρουμανικός στρατός και τα σώματα ασφαλείας, μιας και ο εχθρός ήταν τόσο... ισχυρός που κάτι τέτοιο ήταν αναγκαίο.
Φυσικά το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκαν τα ζώα, ναι, ήταν ειδεχθές, τόσο που καθείς θα καταλάβαινε ότι μόνο ένας άνθρωπος, το αγριότερο απ’ όλα τα ζώα, θα μπορούσε να το έχει διαπράξει. Ένα μικρό παιδί βρίσκεται κακοποιημένο σεξουαλικά και σκοτωμένο με βάναυσο τρόπο. Η κοινωνία της Ρουμανίας συγκλονίζεται από το γεγονός. Όμως δεν είναι έτοιμη να δεχτεί την αλήθεια του πράγματος. Ακόμη και η οικογένεια του μικρού αγοριού, νιώθοντας ντροπή για ό,τι συνέβη, προσπαθεί να αποκρύψει την πραγματικότητα. Και η λύση, μιας και η οργή της κοινωνίας πρέπει κάπου να ξεσπάσει, δεν αργεί να βρεθεί. Διοχετεύεται προς τα ζώα. Ο βιασμός αποκρύπτεται, και υπεύθυνα για τον τραγικό θάνατο τού παιδιού θεωρούνται τα αδέσποτα ζώα, αφού κάποια εξ αυτών κατακρεούργησαν το κορμάκι του.
Αρχίζει έτσι στη Ρουμανία μία συζήτηση στο κοινοβούλιο, κατά την οποία παίρνονται οι δραστικές αποφάσεις. Και αφού το τερπνό πάει, όπου είναι δυνατόν, μαζί με το ωφέλιμο, ας ξεσπάσει ο κόσμος στα ζώα για να εκτονωθεί, και ας βοηθηθεί και το κράτος, το οποίο για να μετριάσει των αριθμό των αδέσποτων ζώων δεν ξέρει ότι υπάρχει η στείρωση. Ούτε φυσικά εκπαίδευσε τούς πολίτες του να μην ζευγαρώνουν τα ζώα τους και να είναι υπεύθυνοι κηδεμόνες. Το αποκορύφωμα μάλιστα έρχεται όταν το κράτος θεσπίζει και αμοιβή για τον κάθε επικηρυγμένο
σκύλο περίπου 50 €, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, αν αναλογιστεί κανείς το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ρουμάνων. Η ανελέητη σφαγή δεν περιορίζεται μόνο στα αδέσποτα, καθώς ο καθένας, ξέροντας ότι ο γείτονάς του τυγχάνει να έχει οικόσιτο σκύλο, προσπαθεί να εξασφαλίσει ακόμη 50 €.
Συνθήκες ζούγκλας λοιπόν, με το παγκόσμιο φιλοζωικό κίνημα σε μεγάλη ανησυχία και προσπάθειες για την εξάλειψη τού φαινομένου, με ταξίδια στη Ρουμανία, μεταφορά ζώων εκτός της χώρας, με την πολύτιμη βοήθεια τής κ. Ελένης Κούρκουλου, όσον αφορά στη μεταφορά ζώων στη χώρα μας.
Και όταν μετά την παγκόσμια κατακραυγή το φαινόμενο σταμάτησε, τότε τί; Η γειτονική Ρωσία έρχεται να συνεχίσει το αίσχος, με αφορμή τους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες στο Σότσι. Τα ζώα, που κανένας δεν τα ρώτησε αν θέλουν να είναι αδέσποτα, πρέπει να εξαφανιστούν. Άμεση και αποτελεσματική εξόντωση για τις ανάγκες του αθλητισμού και τού τουρισμού λόγω των αγώνων. Αυτό άραγε είναι το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», αυτό που πολλοί μέχρι σήμερα επικαλούνται, αυτό είναι που ενέπνευσε τον πολιτισμό της γηραιάς ηπείρου; Άραγε οι πρόγονοί μας πόσο περήφανοι θα είναι, βλέποντας πως η μητέρα Φύση για εμάς είναι απλά ένα φόντο,
ότι ο σεβασμός γι’ αυτήν χάθηκε κι εκείνη αρχίζει να μάς εκδικείται δικαίως;
Στα «ψιλά» των ειδήσεων πέρασε για μια ακόμη φορά ένα θέμα που αν μη τι άλλο, δείχνει τον πολιτισμό(!) τής Ευρώπης εν έτει 2014 μ.Χ. Σχετίζεται με τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα και μάλιστα τα κατοικίδια, δεσποζόμενα και μη, τη λεγόμενη αστική πανίδα, που αποτελείται κοινώς από σκύλους και γάτες.
Τα συμπαθή τετράποδα, λοιπόν, «απειλούν» με την παρουσία τους τούς ανυπεράσπιστους (sic) πολίτες, που ενοχλούνται από αυτά. Ενοχλούνται ακόμη και με την ύπαρξή τους, μιας και πολλοί, θρησκευόμενοι ή όχι, αρνούνται να δεχτούν ότι όλα «λίαν καλώς εποίησεν» ο Δημιουργός και ότι αυτός ο πλανήτης δεν ανήκει μόνο στο είδος μας, αλλά σε όλα τα πλάσματα είτε μας αρέσει είτε όχι.
Έτσι, γίναμε μάρτυρες της κτηνωδίας που έλαβε χώρα στη Ρουμανία πριν λίγο καιρό, όπου εκατοντάδες ζώα βρήκαν φρικτό θάνατο στους δρόμους, χτυπημένα με ξύλα, πέτρες ή φτυάρια, μια επιχείρηση στην οποία συμμετείχε ακόμη και ο ρουμανικός στρατός και τα σώματα ασφαλείας, μιας και ο εχθρός ήταν τόσο... ισχυρός που κάτι τέτοιο ήταν αναγκαίο.
Φυσικά το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκαν τα ζώα, ναι, ήταν ειδεχθές, τόσο που καθείς θα καταλάβαινε ότι μόνο ένας άνθρωπος, το αγριότερο απ’ όλα τα ζώα, θα μπορούσε να το έχει διαπράξει. Ένα μικρό παιδί βρίσκεται κακοποιημένο σεξουαλικά και σκοτωμένο με βάναυσο τρόπο. Η κοινωνία της Ρουμανίας συγκλονίζεται από το γεγονός. Όμως δεν είναι έτοιμη να δεχτεί την αλήθεια του πράγματος. Ακόμη και η οικογένεια του μικρού αγοριού, νιώθοντας ντροπή για ό,τι συνέβη, προσπαθεί να αποκρύψει την πραγματικότητα. Και η λύση, μιας και η οργή της κοινωνίας πρέπει κάπου να ξεσπάσει, δεν αργεί να βρεθεί. Διοχετεύεται προς τα ζώα. Ο βιασμός αποκρύπτεται, και υπεύθυνα για τον τραγικό θάνατο τού παιδιού θεωρούνται τα αδέσποτα ζώα, αφού κάποια εξ αυτών κατακρεούργησαν το κορμάκι του.
Αρχίζει έτσι στη Ρουμανία μία συζήτηση στο κοινοβούλιο, κατά την οποία παίρνονται οι δραστικές αποφάσεις. Και αφού το τερπνό πάει, όπου είναι δυνατόν, μαζί με το ωφέλιμο, ας ξεσπάσει ο κόσμος στα ζώα για να εκτονωθεί, και ας βοηθηθεί και το κράτος, το οποίο για να μετριάσει των αριθμό των αδέσποτων ζώων δεν ξέρει ότι υπάρχει η στείρωση. Ούτε φυσικά εκπαίδευσε τούς πολίτες του να μην ζευγαρώνουν τα ζώα τους και να είναι υπεύθυνοι κηδεμόνες. Το αποκορύφωμα μάλιστα έρχεται όταν το κράτος θεσπίζει και αμοιβή για τον κάθε επικηρυγμένο
σκύλο περίπου 50 €, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, αν αναλογιστεί κανείς το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ρουμάνων. Η ανελέητη σφαγή δεν περιορίζεται μόνο στα αδέσποτα, καθώς ο καθένας, ξέροντας ότι ο γείτονάς του τυγχάνει να έχει οικόσιτο σκύλο, προσπαθεί να εξασφαλίσει ακόμη 50 €.
Συνθήκες ζούγκλας λοιπόν, με το παγκόσμιο φιλοζωικό κίνημα σε μεγάλη ανησυχία και προσπάθειες για την εξάλειψη τού φαινομένου, με ταξίδια στη Ρουμανία, μεταφορά ζώων εκτός της χώρας, με την πολύτιμη βοήθεια τής κ. Ελένης Κούρκουλου, όσον αφορά στη μεταφορά ζώων στη χώρα μας.
Και όταν μετά την παγκόσμια κατακραυγή το φαινόμενο σταμάτησε, τότε τί; Η γειτονική Ρωσία έρχεται να συνεχίσει το αίσχος, με αφορμή τους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες στο Σότσι. Τα ζώα, που κανένας δεν τα ρώτησε αν θέλουν να είναι αδέσποτα, πρέπει να εξαφανιστούν. Άμεση και αποτελεσματική εξόντωση για τις ανάγκες του αθλητισμού και τού τουρισμού λόγω των αγώνων. Αυτό άραγε είναι το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», αυτό που πολλοί μέχρι σήμερα επικαλούνται, αυτό είναι που ενέπνευσε τον πολιτισμό της γηραιάς ηπείρου; Άραγε οι πρόγονοί μας πόσο περήφανοι θα είναι, βλέποντας πως η μητέρα Φύση για εμάς είναι απλά ένα φόντο,
ότι ο σεβασμός γι’ αυτήν χάθηκε κι εκείνη αρχίζει να μάς εκδικείται δικαίως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου