Μπομπ Ρος, ο αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας που έγινε ζωγράφος

O χαρισματικός ζωγράφος με τα φουντωτά μαλλιά, Ρόμπερτ Νόρμαν Ρος, γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1942 στην Φλόριντα. Στην ηλικία των 17 παράτησε το σχολείο και αποφάσισε να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα. Κατετάγη στην πολεμική αεροπορία και μετατέθηκε στην Αλάσκα, όπου ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την τέχνη της ζωγραφικής.

«Μπορείς και εσύ να το κάνεις» έλεγε ο Ρος κατά τη διάρκεια των εκπομπών και με μία κίνηση δημιουργούσε ένα «χαρούμενο ηλιοβασίλεμα». Ο ίδιος ήταν το ζωντανό παράδειγμα των λεγομένων του, αφού έμαθε να ζωγραφίζει από την εκπομπή του Γερμανού ζωγράφου Μπιλ Αλεξάντερ, την περίοδο που υπηρετούσε στην Αλάσκα. Τα ειδυλλιακά παγωμένα τοπία και το ατελείωτο χιόνι, τον ενέπνευσαν να δημιουργήσει τους πρώτους του πίνακες. Έπειτα παρακολούθησε κάποια μαθήματα από τον ίδιο τον Αλεξάντερ και από διάφορες σχολές καλών τεχνών και κατάφερε να τελειοποιήσει την ιδιαίτερη «υγρή» τεχνική, που του επέτρεπε να ολοκληρώνει τους πίνακες σε 26 λεπτά, δημιουργώντας όμορφα φυσικά τοπία.

Το 1979, έπειτα από 20 χρόνια στον Αμερικάνικο στρατό, αποφάσισε να παραιτηθεί και να ασχοληθεί εξ” ολοκλήρου με την ζωγραφική. Ξεκίνησε να περιοδεύει και να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε μικρούς και μεγάλους στην Αμερική. Ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε και δημιούργησαν μαζί την εταιρεία, που θα προωθούσε αργότερα το έργο του σε όλο τον κόσμο, ήταν η Ανέτ Κοβάλσκι. Μεγάλη θαυμάστρια του Μπιλ Αλεξάντερ, ύστερα από μία καταθλιπτική περίοδο της ζωής της επειδή είχε χάσει τον γιο της, αποφάσισε να ξεκινήσει μαθήματα ζωγραφικής. Πήρε τηλέφωνο τους συνεργάτες του Αλεξάντερ και τους ζήτησε να διοργανώσουν σεμινάρια στην Ουάσινγκτον. Οι υπεύθυνοι της απάντησαν ότι ο Αλεξάντερ είχε σταματήσει να διδάσκει και ότι ένας νέος καλλιτέχνης, ονόματι Μπομπ Ρος, θα βρισκόταν στην Φλόριντα για να παραδώσει μαθήματα ζωγραφικής.
Η Κοβάλσκι οδήγησε 14 ώρες για να παρακολουθήσει τον νέο ζωγράφο και μόλις τον είδε επί το έργον μαγεύτηκε από το χάρισμα του. Αμέσως σκέφτηκε ότι έπρεπε να το μοιραστεί με όλο τον κόσμο και του πρότεινε να συνεργαστούν. Απευθύνθηκαν στο κανάλι PBS και η εκπομπή «Η χαρά της ζωγραφικής», πήρε το πράσινο φως. Άλλωστε ήταν χαμηλού κόστους και ο Ρος είχε συμφωνήσει να μην πληρώνεται από το κανάλι.

Έτσι στις 11 Ιανουαρίου 1983 έκανε το ντεμπούτο του στους τηλεοπτικούς δέκτες. Το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του καθήλωσε τους τηλεθεατές, που τον παρακολουθούσαν να ζωγραφίζει «ευτυχισμένα δεντράκια» μαζί με τους φίλους μας τους σκίουρους, όπως έλεγε, για περισσότερο από δέκα χρόνια. Η γλυκιά του φωνή και ο εύκολος τρόπος με τον οποίο δημιουργούσε τοπία στον καμβά έκανε τους τηλεθεατές να έρθουν σε επαφή με την δύσκολη τέχνη της ζωγραφικής. Μάλιστα μιλούσε τόσο χαμηλά επειδή, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, είχε κουραστεί να φωνάζει στους φαντάρους όσο ήταν στην πολεμική αεροπορία. Δεν κούρεψε ποτέ τα μαλλιά του αν και δεν του άρεσαν, επειδή φοβόταν μήπως το κοινό δυσανασχετήσει. Το 1994 διαγνώστηκε με λέμφωμα και έπειτα από ένα χρόνο πέθανε, έχοντας δημιουργήσει 30,000 πίνακες κατά τη διάρκεια της ζωής του και μία τεράστια κερδοφόρα επιχείρηση με είδη ζωγραφικής. Δεν πούλησε κανένα από τα έργα του αλλά τα δώρισε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε δύο παιδιά, από τα οποία ο ένας του γιος κληρονόμησε το ταλέντο του και ασχολήθηκε με την ζωγραφική.
Η εκπομπή «Η χαρά της ζωγραφικής» προβλήθηκε σε 275 τηλεοπτικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα προβαλλόταν από την ΕΡΤ κάθε μεσημέρι στις 4:00.