Χωρίς τη μεγαλοφυΐα του Τέσλα δεν θα είχαμε το εναλλασσόμενο ρεύμα, την αξιοποίηση και διανομή του φωτός, τις ακτίνες Χ, το ραδιόφωνο, το πηνίο Tesla, το τηλεχειριστήριο, τη ρομποτική, το λέιζερ, τις ασύρματες επικοινωνίες, την απεριόριστα ελεύθερη ενέργεια κ.α.
Για το λόγο αυτό, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο Tesla ερεύνησε επίσης το κόσμο της πτήσης και ενδεχομένως, της αντιβαρύτητας. Ο Τέσλα ήταν μια ιδιοφυΐα, και οι εφευρέσεις και οι ιδέες του δεν είχαν όρια.
Πάνω από εκατό χρόνια πριν, κατά την πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα, ο Tesla υπέβαλε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα περίεργο αεροσκάφος, το οποίο ονομάστηκε «Πρώτος Ιπτάμενος Δίσκος στο Κόσμο» το πρώτο στον κόσμο ανθρωπογενές UFO και λίγο καιρό πριν πεθάνει φέρεται να επινόησε τα σχέδια για το κινητήρα ενός διαστημοπλοίου τον οποίο ονόμασε «Anti-Electromagnetic Field Drive (Αντι-Ηλεκτρομαγνητική Μονάδα Τομέα) ή Space Drive (Χώρο στο Δίσκο).
Όταν ο Τέσλα πέθανε το 1943, κατασχέθηκαν όλα τα υπάρχοντά του, και στάλθηκαν σφραγισμένα στην Αποθηκευτική Εταιρία του Μανχάταν, συμπεριφορά παράξενη, καθώς ο Τέσλα είχε την αμερικανική υπηκοότητα.
Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε μεγάλο ενδιαφέρον από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τα χαρτιά, τις σημειώσεις και τις έρευνες του μεγάλου εφευρέτη. Έσπευσαν λοιπόν να τα συγκεντρώσουν προτού προλάβουν να τα πάρουν ξένες δυνάμεις.
Ο ανιψιός του, Σάβα Κοσάνοβιτς, πολιτικός και διπλωμάτης, ανέφερε ότι πριν φτάσουν οι άνθρωποι του OAP (Old Age Pensioner), κάποιος άλλος είχε ψάξει στα υπάρχοντα του Τέσλα και είχε πάρει άγνωστο αριθμό εγγράφων και προσωπικών σημειώσεων.
Ήταν γνωστό στο FBI ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία είχε ήδη αποσπάσει ένα μεγάλο αριθμό εγγράφων με τις έρευνες του Τέσλα, αρκετά χρόνια πριν από το θάνατό του. Αυτό το κλεμμένο υλικό, πιστεύεται ότι οδήγησε στην κατασκευή ιπτάμενου δίσκου από τους Ναζί.
Το 1976, τέσσερα, αγνώστων στοιχείων, κιβώτια βγήκαν σε πλειστηριασμό μετά το θάνατο κάποιου Μάικλ Π. Μπορνς. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τον Μπορνς, εκτός απ’ το ότι ήταν βιβλιοπώλης στο Μανχάταν.
Ο πλειστηριασμός έγινε στο Νιούαρκ στο Νιου Τζέρσι και αγοράστηκαν από τον Ντέιλ Άλφρεϊ για 25 δολάρια. Ο Άλφρεϊ δεν είχε ιδέα τι περιείχαν τα κιβώτια και έκανε την αγορά από διάθεση της στιγμής. Όταν τα έψαξε αργότερα, ανακάλυψε με έκπληξη ότι υπήρχαν εκεί σημειώσεις εργαστηριακών ερευνών και προσωπικές σημειώσεις του Νίκολα Τέσλα. Μερικά από τα χαμένα έγγραφα του Τέσλα είχαν έρθει ξανά στην επιφάνεια!
Το 2000 κυκλοφορήσε το βιβλίο του Τιμ Σουόρτζ «Τα χαμένα ημερολόγια του Νίκολα Τέσλα» (Tim Swartz – The Lost Journals of Nikola Tesla).
Ο Τέσλα κράτησε ένα λεπτομερές ημερολόγιο για όλα αυτά τα χρόνια που έκανε έρευνες για να μεταφράσει τα παράξενα ραδιοκύματα, αλλά και για τις προσπάθειές του να προειδοποιήσει την κυβέρνηση και το στρατό γι’ αυτά που είχε μάθει.
Οι επιστολές του όμως έμειναν αναπάντητες. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν από το Τέσλα στο σχεδιασμό του δίσκο ταιριάζουν με τις περιγραφές εκείνων που ισχυρίζονται ότι έχουν δει ένα «UFO»από μέσα: δισκοειδή πυκνωτή με επαρκές μέγεθος ώστε να παρέχει αρκετή ώθηση στο δίσκο για να πετάξει, ενώ μικρότεροι πυκνωτές επέτρεπαν τον έλεγχο της κατεύθυνσης του. Στην πραγματικότητα χρησιμοποίησε ένα σύστημα ηλεκτρο-πρόωσης, η οποία επρόκειτο να τροφοδοτείται από εξωτερικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ή με μια γεννήτρια ρεύματος μέσα στο σκάφος.
Και αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, ο Τέσλα είχε περισσότερα! Το εσωτερικό του δίσκου ήταν εξοπλισμένο με επίπεδες οθόνες και εξωτερικές κάμερες για τυφλή πλοήγηση από τους πιλότους.
Το «UFO» του Τέσλα είχε «μάτια», και αυτά δημιουργήθηκαν από ηλεκτρο-οπτικούς φακούς, διαμορφωμένους σε τεταρτημόρια, που επέτρεπε στον χειριστή να δει τα πάντα. Σε άρθρο του στην εφημερίδα “The Sun” το 1911, ο Τέσλα περιγράφει την ιπτάμενη μηχανή του, χωρίς φτερά και έλικες ή συσκευές κάθε είδους που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα (1911). Θα μπορούσε να κατασκευαστεί σε οποιοδήποτε μέγεθος, και θα είχε την ικανότητα να μεταφέρει οποιοδήποτε βάρος. Σύμφωνα με την εφημερίδα «The Sun», «ο Τέσλα υπόσχεται μεγάλα πράγματα!».
Την ίδια χρονιά, στις 15 Οκτωβρίου στην εφημερίδα «New York Herald», ο Τέσλα εξηγεί συγκεκριμένα ότι η ιπτάμενη μηχανή του δεν είναι ένα συμβατικό αεροπλάνο, ούτε ελαφρύτερο από ένα αερόπλοιο, τύπου Zeppelin. Θα ήταν μικρό και συμπαγές, και σε θέση να κινηθεί κατά βούληση μέσω του αέρα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση με πλήρη ασφάλεια, υψηλότερες ταχύτητες απ’ότι έχουν επιτευχθεί ακόμη, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Μας λέει επίσης ότι η ιπτάμενη μηχανή του θα μπορεί να αιωρηθεί στον αέρα, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οποιοσδήποτε είναι εξοικειωμένος με τις αρχές λειτουργίας των λεγόμενων «συμβατικών αεροπλάνων» αντιλαμβάνεται ότι η ιπτάμενη μηχανή του Νίκολα Τέσλα που περιγράφονται το 1911 πρέπει να είναι ένα σκάφος «αντι-βαρύτητας», δηλαδή, ένας πραγματικός «Ιπτάμενος Δίσκος».
Είναι κρίμα που ένα τόσο προικισμένο μυαλό έμεινε στις υποσημειώσεις της Ιστορίας και δεν τη στιγμάτισε όπως και έπρεπε.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου