Σέλινο:
Πόσοι όμως γνωρίζουμε ότι το σέλινο και η άμυνα του οργανισμού μας είναι αλληλένδετα; Ότι το σέλινο έχει φαρμακευτικές ιδιότητες; Ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις υπέρτασης, ουρικού οξέος ρευματισμών παθήσεων, άσθματος και βρογχίτιδας;Ότι είναι αντιπυρετικό και εμμηναγωγό; Ότι το αιθέριο έλαιο του έχει ορεκτικές χωνευτικές διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες ;
Ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και κάνει τον οργανισμό μας πιο ανθεκτικό στις νέες ασθένειες; Ότι ανακουφίζει από τις συνέπειες της αναιμίας; Ότι έχει κυτταροπροστατευτικές ιδιότητες; Ότι οι κουμαρίνες που περιέχει ενισχύουν την δράση των λευκοκυττάρων, τα οποία λευκοκύτταρα είναι το αμυντικό μας οπλοστάσιο έναντι των διαφόρων ιώσεων;
Μην το αποφεύγουμε λοιπόν και μη νομίζουμε ότι το σέλινο είναι ένα ταπεινό φυτό. Η τροφή μας είναι το φάρμακό μας δεν έλεγε ο ΜΕΓΑΛΟΣ Ιπποκράτης; Ας το γνωρίσουμε λοιπόν περισσότερο
Έτσι το σέλινο:
– το συναντάμε στον Όμηρο στην Ιλιάδα του και στην ραψωδία Β στον στίχο 776 …ἵπποι δὲ παρ᾽ ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος λωτὸν ἐρεπτόμενοι ἐλεόθρεπτόν τε σέλινον. -το συναντάμε στον Πλούταρχο και στον Πίνδαρο -το συναντάμε στο Θεόφραστο και στον Πλίνιο -το συναντάμε στο Διοσκουρίδη στο βιβλίο Γ του “περί ύλης Ιατρικής”
Ο Διοσκουρίδης μας αναφέρει:
-1) το κηπευτικό σέλινο “σέλινον κηπαῖων”
-2) το “ορεοσέλινον” το σέλινο δηλαδή που φύεται στους βράχους και στις ορεινές περιοχές -το ορεινό σέλινο -και όπως ο ίδιος διευκρινίζει δεν πρέπει να συγχέεται με το πετροσέλινο, το οποίο είναι ο μαϊντανός
-3) το “ελεοσέλινον” το σέλινο δηλαδή που φύεται κοντά σε υγρές περιοχές και είναι μεγαλύτερο από το κηπευτικό και
– 4) το “ιπποσέλινον”το οποίο είναι μικρότερο και πιό ανοιχτόχρωμο από το κηπευτικό σέλινο ενώ ο βλαστός του είναι κούφιος, ψηλός και τρυφερός. -το συναντάμε στα αγγλικά σαν “celery”, το οποίο προέρχεται – επίσης -από το αρχαίο ελληνικό όνομα “σέλινο”
Στην αρχαία Ελλάδα, όπου το σέλινο ήταν ιερό φυτό, συναντάμε και τα ονόματα: “Σελινούς” ή “Σέλινος” Ο Σέλινος σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία και τα Αχαϊκά του Παυσανία “…Ἴωνι δὲ ἐπὶ τοὺς Αἰγιαλεῖς στρατιὰν καὶ ἐπὶ Σελινοῦντα τὸν βασιλέα αὐτῶν ἀθροίζοντι ἀγγέλους ἔπεμπεν ὁ Σελινοῦς, τὴν θυγατέρα Ἑλίκην, ἣ μόνη οἱ παῖς ἦν, γυναῖκα αὐτῷ διδοὺς καὶ αὐτὸν Ἴωνα ἐπὶ τῇ ἀρχῇ παῖδα ποιούμενος. [4] καί πως ταῦτα τῷ Ἴωνι ἐγένετο οὐκ ἄπο γνώμης, καὶ τῶν Αἰγιαλέων τὴν ἀρχὴν Ἴων ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος,…” ήταν:
-1) ποτάμιος θεός του οποίου η μορφή απεικονιζόταν στα νομίσματα της εποχής μαζί με ένα φύλλο σέλινου, το αγαπημένο φυτό των ποταμών αλλά και των νικητών στα Νέμεα και στα Ίσθμια
-2) μυθικός αυτόχθων Βασιλιάς των Αιγιαλέων στην Αχαΐα, του οποίου το βασίλειό του εκτεινόταν σε όλη την ευρύτερη περιοχή του σημερινού Αιγίου, όπου και υπάρχει μέχρι σήμερα ο γνωστός ποταμός της περιοχή Σελινούντας.
Ο Σελινούς ή Σέλινος ήταν γιος του Ποσειδώνα -του θεού των θαλασσών
Ο Σελινούς, όταν ο Ίωνας σκέφτηκε να του κηρύξει τον πόλεμο, για να αποφύγει την σύρραξη αποφάσισε να του δώσει για γυναίκα του την κόρη του Ελίκη και τότε ήταν που χτίστηκε η περίφημη πόλη και πρωτεύουσα της περιοχής, Ελίκη, από το όνομα της κόρης του Σελινούντα, η οποία μιά τρομερή νύχτα του 373 π.χ καταποντίστηκε και βούλιαξε στη θάλασσα από την οργή του τρομερού σεισμού.
Ο Ίωνας ο γιος του ηγεμόνα των Αθηνών Ξούθου έγινε ο επόμενος βασιλιάς των Αιγιαλέων. Αυτά τα λίγα για την ιστορία και ας έρθουμε στις περίφημες ιδιότητες του βοτάνου. Η διατροφική του αξία του σέλινου. Το σέλινο το συναντάμε με το φαρμακευτικό του όνομα Apium graveolens και η πρώτη του περιγραφή, μετά τις περιγραφές των αρχαίων γιατρών έγινε από τον Carl Linnaeus στον πρώτο τόμο του Species Plantarum
Οι φυτοχημικές εξετάσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς έχουν αποδείξει ότι τα 100gr σέλινου έχουν μόνο 18 θερμίδες, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και σε: αντιοξειδωτικές ουσίες –οι φαινολικές και αντιοξειδωτικές ενώσεις του έχουν μελετηθεί από αρκετούς επιστήμονες.
Μεταξύ αυτών των ενώσεων είναι:
το καφεϊκό οξύ-caffeic acid, το κουμαρικό οξύ-p-coumaric acid, το φουρουλικό οξύ-ferulic acid, η απιγενίνη, ένα από τα κύρια φλαβονοειδή η λουτεολίνη, η τανίνη, η σαπωνίνη, η καμπεφερόλη, το λιμονένιο, το σεληνένιο, οι γλυκοσίδες φροκουμαρίνης, τα φλαβονοειδή. Τα φλαβονοειδή, οι άλλες φαινολικές του ενώσεις, οι βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία του σέλινου έχουν ένα ευρύ φάσμα βιολογικών δραστηριοτήτων, όπως οι αντιοξειδωτικές επιδράσεις, οι οποίες προστατεύουν και απομακρύνουν τις ελεύθερες ρίζες και έχουν διερευνηθεί σε πολλές μελέτες, μεταξύ των οποίων οι μελέτες για στεφανιαίες καρδιακές παθήσεις, για διαβήτη, για καρκίνο, για ρευματικές παθήσεις, για παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος
Το σέλινο όπως πολλά φαρμακευτικά βότανα έχουν λιγότερες παρενέργειες από τα χημικά φάρμακα και τα αντιοξειδωτικά τους χαρακτηριστικά μειώνουν την τοξικότητα αυτών των φαρμάκων.
Σήμερα το σέλινο μαζί με τα άλλα φυτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται ως εναλλακτική λύση στα χημικά φάρμακα και ο κύριος λόγος είναι το χαμηλό επίπεδο παρενεργειών σε σύγκριση με τα χημικά φάρμακα.
Το σέλινο και τα μέταλλα και ιχνοστοιχεία του: ασβέστιο σίδερο μαγνήσιο φώσφορος κάλιο, υψηλότατη περιεκτικότητα που φτάνει 7% νάτριο ψευδάργυρος χαλκός μαγγάνιο σελήνιο
Το σέλινο και οι βιταμίνες του:
βιταμίνη K – υψηλότατες ποσότητες που φτάνουν στο 37% βιταμίνη Α, βιταμίνη B1, βιταμίνη B2, βιταμίνη Β3 βιταμίνη Β5 βιταμίνη Β6 βιταμίνη Β9 βιταμίνη C και βιταμίνη Ε
Επιβεβαιωμένες χρήσεις και δράσεις του σέλινου Από το σέλινο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ρίζες του, τους μίσχους του, τα φύλλα του και τους σπόρους του
Μέχρι σήμερα και μέσα από αλλεπάλληλες μελέτες και μετα-αναλύσεις έχουν επιβεβαιωθεί πολλές από τις ιδιότητες, χρήσεις και δράσεις του σέλινου – ας δούμε
Το κάλιο, το νάτριο και τα άλλα φυτοθρεπτικά στοιχεία του σέλινου βοηθούν στη ρύθμιση και στην ομαλοποίηση της αρτηριακής πίεσης – η συχνή κατανάλωση σέλινου διατηρεί την αρτηριακή πίεση στα επιτρεπτά επίπεδα.
Το αφέψημα των σπόρων του διεγείρει τη μήτρα, δρα ως ισχυρό αντιφλεγμονώδες και ανακουφίζει από τους πόνους κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως*
Τα ροφήματα του σέλινου και οι χυμοί του προτείνονται για την ελαχιστοποίηση και την ανακούφιση των συμπτωμάτων των ρευματικών παθήσεων, όπως της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας – είναι γνωστό πως ο χυμός του σέλινου ανακουφίζει από τον ρευματικό πόνο και την αρθριτική φλεγμονή
Ο χυμός του σέλινου χρησιμοποιείται για την ανακούφιση της βρογχίτιδας και του άσθματος -η υψηλή περιεκτικότητα του σέλινου σε βιταμίνη C βοηθά στη βελτίωση της ανοσίας μας και ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο ιογενών, όπως κρυώματα και γρίπη και βακτηριακών λοιμώξεων. Αν αναρρώνουμε από ιογενείς λοιμώξεις όπως κρυολογήματα και γρίπη, καταναλώνουμε χυμούς σέλινου για να τονώσουμε τον οργανισμό μας και να αναπληρώσουμε χαμένα μέταλλα και ιχνοστοιχεία
Ο χυμός του σέλινου με τις ισχυρές αντιοξειδωτικές του ιδιότητες μπορεί να αποτρέψει τις ασθένειες του ήπατος και να βοηθήσει το συκώτι μας στην αποτοξίνωση, ειδικά σε συνδυασμό με χυμό Cichorium intybus, μας δίνει ένα ισχυρότατο αποτοξινωτικό ρόφημα. Το σέλινο προστατεύει από τις καρδιαγγειακές παθήσεις, ενισχύει την καρδιά μας και προστατεύει τις αρτηρίες – ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης, εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακών προβλημάτων
Τα εκχυλίσματα από τα φύλλα και τους μίσχους του σέλινου διεγείρουν το πάγκρεας να εκκρίνει ινσουλίνη για να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα – ο χυμός του σέλινου έχει προταθεί για τη μείωση ή τη θεραπεία επιπλοκών του διαβήτη. Ο χυμός του σέλινου έχει ηρεμιστική επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προάγει την καλή του υγεία.
Καταναλώνουμε ροφήματα και χυμό σέλινου για να αυξήσουμε τα επίπεδα του σιδήρου και του μαγνησίου στο αίμα μας Χρησιμοποιούμε το σέλινο στις σαλάτες μας, στις σούπες μας, στα smoothies για τις αντικαρκινικές του ιδιότητες και δράσεις
Ο χυμός του σέλινου ενισχύει αποτελεσματικά το στομάχι, ανακουφίζουν από τη δυσπεψία και τον μετεωρισμό και διατηρεί υγιή την πεπτική μας οδό
Ο χυμός του σέλινου δρα ως φυσικό διουρητικό και αποτοξινωτικό και αποτρέπει τον κίνδυνο κατακράτησης υγρών, ενώ παράλληλα βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού μας μέσω των νεφρών, τα άτομα με φλεγμονή των νεφρών πρέπει να απέχουν από την υπερβολική χρήση σέλινου, και σαν εξαιρετική πηγή καλίου και νατρίου διατηρεί την ισορροπία των ηλεκτρολυτών στο σώμα μας – η ισορροπία των ηλεκτρολυτών στον οργανισμό μας είναι απαραίτητη για την φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων και των οργάνων του σώματός μας.
 |
| Τα ροφήματα της ρίζας, των μίσχων και των φύλλων του σέλινου χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των κολικών |
Ειδικά οι σπόροι σέλινου έχουν αντιφλεγμονώδεις, αντισηπτικές και αντιβιοτικές ιδιότητες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, όπως είναι οι παθήσεις της ουροδόχου κύστεως, κυστίτιδα, ουρική αρθρίτιδα και γενικά για τις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος.
Το σέλινο ενεργοποιεί το λεμφικό σύστημα και βοηθάει στη διατήρηση της υγείας του.
Το σέλινο αντιμετωπίζει επιτυχώς τις διαταραχές του ύπνου.
Το εκχύλισμα των σπόρων του είναι χρήσιμο για τη θεραπεία των χρόνιων δερματικών διαταραχών – συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.
Το εκχύλισμα των σπόρων του είναι χρήσιμο για τη θεραπεία της ασθενωπίας – της καταπόνησης των ματιών
Το σέλινο βοηθάει υπερβολικά στο αδυνάτισμα, έτσι καθίσταται απαραίτητο όσο και ιδανικό συστατικό για δίαιτες αδυνατίσματος – προτείνονται χυμοί σέλινου ανάμεσα στα γεύματα.
Το σέλινο μειώνει την απορρόφηση ορισμένων επιβλαβών ουσιών όταν αυτές καταναλώνονται μαζί του
Σε μελέτες παρατηρήθηκαν ισχυρά προστατευτικά αποτελέσματα των εκχυλισμάτων του σέλινου έναντι του οξειδωτικού στρες και της φλεγμονής που προκαλείται από acetaminophen** .
Γενικά οι διατροφικές φαινολικές ενώσεις, συμπεριλαμβανομένων των φλαβονοειδών και των μη φλαβονοειδών, έχουν καθιερωμένες προληπτικές επιδράσεις κατά του οξειδωτικού στρες που σχετίζονται με ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών, των νευροεκφυλιστικών ασθενειών και του καρκίνου.
Τα φλαβονοειδή, που υπάρχουν στα φρούτα, στα λαχανικά, στα δημητριακά και σε άλλα φυτικά τρόφιμα, περιλαμβάνει αρκετές υποκατηγορίες, όπως τις ανθοκυανίνες των κόκκινων φρούτων, τις flavonols του τσαγιού, του κακάο και της μαύρης σοκολάτας, τις flavanones του πορτοκαλιού και του γκρέιπφρουτ, τις flavones της αγκινάρες, των μαύρες ελιών και του σέλινου, τις flavanols του σπανακιού και των κρεμμυδιών και τις ισοφλαβόνες των προϊόντων της σόγιας και μετριάζουν την ηπατοτοξικότητα της ακεταμινοφαίνης και ασκούν ηπατοπροστατευτική δράση πιθανώς λόγω των αντιοξειδωτικών και αντιφλεγμονωδών δραστηριοτήτων τους.
Το χυμό του σέλινου τόσο από τα φύλλα όσο και από τη ρίζα, τον χρησιμοποιούμε ως έχει ή τον συνδυάζουμε με καρότο, λεμόνι ή μήλο και πολλαπλασιάζουμε τις θεραπευτικές του δράσεις.
Ελπίζω να σας βοήθησα να δείτε με άλλα μάτια αυτό το υπέροχο -και λόγω γεύσης και λόγω ιδιοτήτων-βότανο.
Όλοι μπορούμε να είμαστε υγιείς!
Πηγή: botanologia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου