η ώρα είναι πολύτιμη...
-...Εγώ δεν κάνω τίποτα και βαριούμαι φοβερά!
Να, σήμερα το πρωί, ώσπου να ξυπνήσει ο αδερφός μου, περνούσα και ξαναπερνούσα το χέρι μου μες στις αχτίδες του ήλιου και κοίταζα τα σκονάκια που χοροπηδούσαν, έτσι, για να περνά η ώρα.
Δεν ξέρω πώς να σκοτώσω τις ατέλειωτες ώρες της ημέρας!
Η Γνώση γέλασε.
-Θες να τις σκοτώσεις ή να τις μεταχειριστείς;ρώτησε
-Το ίδιο δεν κάνει;
-...Εγώ δεν κάνω τίποτα και βαριούμαι φοβερά!
Να, σήμερα το πρωί, ώσπου να ξυπνήσει ο αδερφός μου, περνούσα και ξαναπερνούσα το χέρι μου μες στις αχτίδες του ήλιου και κοίταζα τα σκονάκια που χοροπηδούσαν, έτσι, για να περνά η ώρα.
Δεν ξέρω πώς να σκοτώσω τις ατέλειωτες ώρες της ημέρας!
Η Γνώση γέλασε.
-Θες να τις σκοτώσεις ή να τις μεταχειριστείς;ρώτησε
-Το ίδιο δεν κάνει;