Να γράφεις επί ένα χρόνο γράμμα στον αγαπημένο σου που «έφυγε», σημαίνει πως παρατείνεις την ύπαρξή του δίπλα σου, πως με κάποιο τρόπο, καταφέρνεις να καταργήσεις την απώλεια. Αυτό θέλησε να κάνει η Ξένια Καλογεροπούλου για τον επί 37 χρόνια σύντροφό της, Κωστή Σκαλιόρα. Πέτυχε όμως πολύ περισσότερα καθώς ανασύρει μνήμες άλλοτε πικρές κι άλλοτε αστείες για να τις αφηγηθεί στον Κωστή.
Η Ξένια πετυχαίνει να στήσει μπροστά μας μια Ελλάδα που πια δεν υπάρχει, αλλά που γέννησε κριτικούς σαν τον Κωστή Σκαλιόρα και ανθρώπους του θεάτρου σαν την ίδια.