Νέα νομοθεσία για το πώς, πού και πότε μπορούν να αλιεύουν οι αλιείς

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συνεχίζοντας να υλοποιεί τη δέσμευσή της για τη βελτίωση της νομοθεσίας, υπέβαλε πρόταση για νέα μέτρα διατήρησης για την αλιεία στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Πρόκειται για κανόνες σχετικά με το πώς, πού και πότε μπορούν να αλιεύουν οι αλιείς, και οι οποίοι ρυθμίζουν επίσης τα αλιευτικά εργαλεία, τη σύνθεση των αλιευμάτων και τους τρόπους αντιμετώπισης των τυχαίων αλιευμάτων. Μέχρι σήμερα, οι κανόνες αυτοί αποφασίζονταν σε επίπεδο ΕΕ μέσω μιας χρονοβόρας διαδικασίας έγκρισης και με την πάροδο των ετών η ρυθμιστική αυτή δομή έχει καταστεί ιδιαίτερα πολύπλοκη.
Ο Επίτροπος της ΕΕ για το Περιβάλλον, τις θαλάσσιες υποθέσεις και την αλιεία, κ. KarmenuVella δήλωσε: «Με την πρόταση αυτή διασφαλίζουμε την επίτευξη των στόχων μας για τη βιώσιμη αλιεία και την προστασία των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων σε ολόκληρη την ΕΕ. Η "περιφερειακή προσέγγιση" της πρότασης απλοποιεί τους κανόνες, σύμφωνα με το πρόγραμμα δράσης μας για τη βελτίωση της νομοθεσίας. Επιτρέπει τη λήψη των αποφάσεων διαχείρισης της αλιείας σε τοπικό επίπεδο, εγγύτερα στους πολίτες που αφορούν».
Με τη νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική και προκειμένου να τηρηθεί το πρόγραμμα δράσης για τη βελτίωση της νομοθεσίας και με το πρόγραμμα REFIT, προτάθηκε μια νέα απλουστευμένη προσέγγιση. Η Επιτροπή προτείνει ένα πιο ευέλικτο σύστημα διακυβέρνησης που δίνει ενεργότερο ρόλο στους περιφερειακούς παράγοντες, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα τις τοπικές συνθήκες, ώστε να προσαρμόζουν τα τεχνικά μέτρα διατήρησης στις δικές τους θαλάσσιες λεκάνες. Η πρόταση συμπυκνώνει επίσης σειρά χωριστών κανονισμών σε ένα ενιαίο κείμενο, πράγμα που αναμένεται να διευκολύνει την ερμηνεία και τη συμμόρφωση.
Η ΕΕ θα καθορίσει τις γενικές αρχές και τους συνολικούς στόχους των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Θα εξακολουθήσει να ισχύει ένα σύνολο βασικών κανόνων που θα εφαρμόζονται στα απαγορευμένα αλιευτικά εργαλεία και για την προστασία συγκεκριμένων ειδών και οικοτόπων. Ωστόσο, όσον αφορά τεχνικά μέτρα που επηρεάζουν μια συγκεκριμένη θαλάσσια λεκάνη, οι εθνικές κυβερνήσεις και οι φορείς θα είναι σε θέση να προσαρμόζουν τους προτεινόμενους κανόνες στις τοπικές συνθήκες, ώστε να επιτυγχάνονται τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Αν, για παράδειγμα, χρειαστεί να απαγορευτεί η αλιεία σε μια συγκεκριμένη αλιευτική περιοχή προκειμένου να προστατευτεί ένας συγκεκριμένος οικότοπος, λ.χ. ένας ευπαθής κοραλλιογενής ύφαλος, ή εάν πρέπει να προβλεφθούν παρεκκλίσεις για συγκεκριμένα σκάφη των οποίων η δραστηριότητα δεν έχει επιπτώσεις στον θαλάσσιο βυθό, αυτές μπορούν να προβλεφθούν μέσω τεχνικών μέτρων που αποφασίζονται από τα κράτη μέλη γύρω από τη συγκεκριμένη θαλάσσια λεκάνη, σε διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς.
Η πρόταση περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων, καθώς και για την αποφυγή παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μη εμπορικών και ευαίσθητων ειδών, π.χ. θαλάσσιων πτηνών και θηλαστικών.