Η Βουλγαρία είναι μία από αυτές.
Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή και υπογραμμίζει τα προβλήματα που έχουν προκαλέσει στις πληρωμές προς το εξωτερικό τα capital controls.
Εκκλησίες και μοναστήρια αγοράζουν κατά καιρούς εκκλησιαστικές καρέκλες. Οσες κάνουν μια μικρή έρευνα αγοράς γνωρίζουν ότι μια τέτοια καρέκλα κοστίζει 52 ευρώ στη Βουλγαρία και πάνω από 100 ευρώ στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια 120 ευρώ, λένε.
Κάποιοι λοιπόν προτιμούν να τις αγοράσουν από τη Βουλγαρία για να μειώσουν το κόστος τους στο μισό και πλέον, στους καιρούς που ζούμε. Ετσι, 100 εκκλησιαστικές καρέκλες θα κοστίσουν γύρω στις 5.000 ευρώ αν αγορασθούν από τη Βουλγαρία.
Όμως, υπάρχουν capital controls και λογικά χρειάζονται κάποιες άδειες από τράπεζες κ.τλ.
Για να ξεπεράσουν λοιπόν την γραφειοκρατία, οι εμπλεκόμενοι, σε κάποιες τουλάχιστον περιπτώσεις, κάνουν κάτι άλλο.
Πάνε στην Αλβανία (που είναι πιο κοντά σε αυτούς) και καταθέτουν τα λεφτά σε ρευστό σε τράπεζες της γείτονας, από τις οποίες τα παίρνουν οι Βούλγαροι. Μετά από αυτό, οι Βούλγαροι στέλνουν το εμπόρευμα στην Ελλάδα.
Αναφέρουμε αυτή την ιστορία για να υπογραμμίσουμε δύο πράγματα: Πρώτον, τη διαφορά κόστους που χωρίζει την Ελλάδα από τη Βουλγαρία. Δεύτερον, τους τρόπους και τους διαδρόμους που βρίσκουν πολλοί, συμπεριλαμβανομένων των ιερωμένων, για να κάνουν τη δουλειά τους, ξεπερνώντας τα εμπόδια των capital controls.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου