Οι καρναβαλιστές του μέλλοντος, χωρίς απαγορεύσεις και πανδημίες

Του Χρήστου Γιαννόπουλου, 
υπεύθυνου Χορευτικού Τμήματος Δήμου Πάτρας

Η τελετή έναρξης του Πατρινού καρναβαλιού 2021 είναι πλέον παρελθόν, αλλά άνοιξε τον δρόμο για τα ζωντανά καρναβάλια του αύριο (χωρίς απαγορεύσεις και πανδημίες), δίνοντας όλα τα απαραίτητα εφόδια στους καρναβαλιστές του μέλλοντος. Στους καρναβαλιστές εκείνους που η περίοδος της αποκριάς θα αποτελεί μια ευκαιρία έκφρασης της κοινωνικής πραγματικότητας κάθε ιστορικής περιόδου.
Με όπλα τους την δημιουργία, το χιούμορ, την λαϊκή αισθητική, τον αυθορμητισμό, την σάτιρα, την δυναμική του νέου και ανατρεπτικού, της θέσης και αντίθεσης, θα διακωμωδούν πρόσωπα και γεγονότα μέσα από τον δημοκρατικότερο θεσμό που έχει πηγάσει από τα σπλάχνα της κοινωνίας, το θεσμό του Πληρώματος. Ενός θεσμού που πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού γιατί διασφαλίζει το δικαίωμα του καθενός να πάρει την παρέα του και να κατέβει στον δρόμο, να γλεντήσει, να εκφραστεί, να καρναβαλιστεί με υπευθυνότητα και σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τις πανανθρώπινες αξίες. 
Ο καθένας δηλώνει την συμμετοχή του ελεύθερα, κι αυτό είναι όλο. Η κατάκτηση αυτή είναι μοναδική και ανήκει στο Πατρινό Καρναβάλι, αποτελώντας την ειδοποιό διαφορά στα χαρακτηριστικά του καρναβαλικού μας πολιτισμού από εκείνων της υπόλοιπης Ελλάδας (και όχι μόνο).
Η λαϊκή έμπνευση είναι αστείρευτη και ο δημοκρατικός τρόπος προσέγγισης της ελευθερίας, της έκφρασης και του εκφραστή, της διασφαλίζει την συνεχή ανανέωσή του και τον ανατρεπτικό του χαρακτήρα. Πολλοί προσπάθησαν και ακόμα προσπαθούν με ιδιαίτερο μένος να αυτοανακηρυχθούν «καρναβαλιστές» ή «καρναβαλάνθρωποι» ή αυτοπροσδιορίζονται δανειζόμενοι βαρύγδουπους τίτλους, που τους αναγάγουν ως αποκλειστικά ειδήμονες ή ειδικούς, αυθεντίες, σχετικά με έναν θεσμό που ούτε χρειάζεται, ούτε χωράει, ούτε αποδέχεται ποτέ, αυθεντίες, καρναβαλανθρώπους και ειδικούς. Αντιθέτως, όλους αυτούς τους ανατρέπει εκ φύσεως.
Το Πατρινό Καρναβάλι χρειάζεται μόνο αυτούς που αγαπούν και εμπιστεύονται τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του. Τον άνθρωπο της δουλειάς, τον μαθητή, τον φοιτητή, τον επιστήμονα, τον αγρότη, τον καλλιτέχνη, τον άνεργο, τον λαό μας γιατί όλοι αυτοί διεκδικούν μια κοινωνία αντάξια των δυνατοτήτων τους και παλεύουν να υπερασπιστούν έναν δίκαιο και ευτυχισμένο κόσμο. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το καρναβάλι είναι η αντανάκλαση της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων, αντιθέσεων, επιδιώξεων όλων των δυνάμεων της κοινωνίας.
Ορισμένες κοινωνικές δυνάμεις που επιδρούν στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου, μανιωδώς προσπαθούν να ποδηγετήσουν το δικαίωμα της ελεύθερης συμμετοχής και έκφρασης του καθενός μας, με στόχο την εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση του καρναβαλιού με αλλότριους σκοπούς και διαθέσεις, προβάλλοντας την καρναβαλική τους αυθεντία και καλλιτεχνική ποιότητα για να μπορούν να αποκομίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη προσωπικά, αλλά πρωτίστως οικονομικά. Επιτήδειοι της ίντριγκας, της δολοπλοκίας, της αρπαχτής και της ρεμούλας επενδύουν στην ανάγκη του κόσμου, και ιδιαίτερα των νέων, που πασχίζουν για ορισμένες στιγμές ξενοιασιάς, με σκοπό να ρημάξουν ότι απόμεινε από ένα βάρβαρο σύστημα νοσηρών αξιών. 
Σε όλους αυτούς, φάνηκε ότι η φετινή Τελετή Έναρξης δεν άνοιξε κανένα δρόμο γιατί όλοι αυτοί, οι μιμητές των ξένων παραδόσεων, έχασαν το δάσος για άλλη μια φορά. Οι εκπρόσωποι ενός ψευδοπροοδευτισμού, με παραπλανητική και υποκριτική δράση, αγνόησαν το γεγονός ότι αυτό που προείχε για την τοπική κοινωνία ήταν να επανακαθορίσει την ουσία του πατρινού καρναβαλιού και να τη προβάλει στο πανελλήνιο, λιτά και ουσιαστικά. Αυτή η ανάγκη δικαίως προκύπτει μέσα από τις πρωτόγνωρες συνθήκες που ενοχοποιούν τη χειραψία, την αγκαλιά, το φίλημα, την κοινωνική επαφή με φίλους και γνωστούς, οδηγώντας μας στην αμφισβήτηση του τρόπος ζωής, όπως υπάρχει μέχρι σήμερα. 
Μας απαγορεύουν να ζήσουμε, μόνο απλά και υπό όρους να επιβιώσουμε. Χρειαζόμαστε άδεια να κυκλοφορήσουμε και όλα αυτά για το καλό μας αλλά είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία τμήματα των εικοσιπέντε μαθητών, πλημμελή έως κανένα μέτρο προστασίας στους εργασιακούς χώρους και βέβαια καμιά ενίσχυση του εθνικού συστήματος υγείας. Η τέχνη, η ψυχαγωγία, ο πολιτισμός γενικότερα είναι υπόθεση πλέον στα χέρια των ειδικών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ιδιαίτερα της τηλεόρασης. Ανήμποροι παρακολουθούμε να μας δηλητηριάζουν μέσα από την σαπίλα που εκπέμπουν οι τηλεπερσόνες σερνικοί και θηλυκοί χρησιμοποιώντας αποπροσανατολίζοντάς τους ακόμα και επιστήμονες. Σφουγκοκωλάροι καλοπληρωμένοι επαγγελματίες της διαμόρφωσης και χειραγώγησης συνειδήσεων στο όνομα ενός απάνθρωπου συστήματος έτοιμο να καταστρέψει τον ίδιο τον άνθρωπο και το περιβάλλον στο οποίο ζει στο όνομα του κέρδους. 
Μέσα σ΄ αυτές τις συνθήκες το Δημοτικό θέατρο Απόλλων το βράδυ της Έναρξης μετατράπηκε σε κιβωτό του Πατρινού Καρναβαλιού μέσα στον Αρμαγεδδώνα της πανδημίας, διασώζοντας και προβάλλοντας ιστορικές μνήμες, αξίες, έθιμα που ιδιαίτερα οι νέοι μέσα στον καταιγισμό των εύκολων λύσεων που τους προσφέρουν οι επιτήδειοι, δεν είχαν την ευκαιρία να μάθουν. 
Έδωσε ένα σπουδαίο μήνυμα που κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει. Ο πολιτισμός και ειδικότερα το Πατρινό Καρναβάλι, είναι αυθεντική μορφή λαϊκής έκφρασης που ξεπηδά αυθόρμητα μέσα από την δράση και ενεργοποίηση όλων των πολιτών και όχι ορισμένων. Το Καρναβάλι είναι κοινωνικό αγαθό, όχι προϊόν προς πώληση στα χέρια καιροσκόπων και ξετσίπωτων εκφυλισμένων «εμπόρων».