τους αστρονόμους, δηλαδή της εποχής εκείνης και όχι μάγους με την ιδιότητα που εννοούμε σήμερα, να βρουν το σπήλαιο που γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός εκ Παρθένου Μαρίας.
Αυτό το αστέρι προβλημάτισε πάρα πολλούς επιστήμονες για το τι ακριβώς ήταν. Η Αγία Γραφή ξεκάθαρα μας λέει ότι ήταν ένα αστέρι το όποιο έφεγγε με μία λάμψη πάρα πολύ ισχυρή και έδειχνε το σημείο που βρισκόταν το θείο Βρέφος.
Κάποιοι αστρονόμοι ισχυρίζονται ότι το αστέρι αυτό ήταν μια σύνοδος Πλανητών, λέγοντας ότι τα χρόνια που γεννήθηκε ο Χριστός έγινε μια σύνοδος Πλανητών, ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο.
Άλλοι πάλι λένε ότι το αστέρι αυτό ήταν πλανήτης στον οποίο ο Θεός έδωσε δύναμη και εξουσία ώστε να φωτίζει το θείο Βρέφος.
Τί απ” όλα άραγε να ήταν; Να ήταν αυτό το αστέρι που του έδωσε ο Θεός κάποια λάμψη; Να ήταν σύνοδος των Πλανητών; Αλλά αν εξετάσουμε επιστημονικά το φαινόμενο θα διαπιστώσουμε ότι η σύνοδος αυτή των Πλανητών έγινε 2-3 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Για τους επιστήμονές λοιπόν, η σύνοδος των Πλανητών συμβόλισε κάτι μεγάλο που θα συνέβαινε στην ανθρωπότητα. Ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα προμήνυμα της Γέννησης του Ιησού Χριστού.
Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο δεν ήταν αστέρι, αλλά κάποια αόρατη δύναμη που έλαβε μορφή άστρου.
Το άστρο αυτό το είδαν οι μάγοι της Ανατολής πριν από πολύ καιρό πάνω από την πατρίδα τους. Και αυτό είναι πολύ λογικό, γιατί θα τους χρειαζόταν πολύς χρόνος για το ταξίδι τους μέχρι να φτάσουν εγκαίρως στο νεογέννητο θείο Βρέφος. Διότι το αστέρι παρουσιάστηκε στην Ανατολή καθώς λέει η Γραφή «Μάγοι εξ ανατολών», ενώ ο Χριστός γεννήθηκε στην Παλαιστίνη, οπότε για να προλάβουν να τον δουν ως νήπιο στα σπάργανα θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για την οδοιπορία τους, γι” αυτό και εμφανίστηκε ο αστέρας αυτός νωρίτερα.
Το παράξενο λοιπόν εκείνο αστέρι ήταν που προκάλεσε τεράστια εντύπωση στους μάγους. Έλαμπε πάρα πολύ και δεν φάνηκε στον ουρανό τη νύχτα, αλλά το μεσημέρι, όταν ο ήλιος ήταν ολόλαμπρος. Όπως γνωρίζουμε τα αστέρια την ημέρα, μπροστά στη λάμψη του ηλίου χάνονται. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί με κανένα άλλο αστέρι, ούτε καν και με την ίδια τη σελήνη που, αν και είναι μεγαλύτερη απ” όλα, κρύβεται και εξαφανίζεται αμέσως μόλις βγουν οι ακτίνες του ηλίου. Εκείνο το αστέρι όμως νίκησε με την υπερβολική λαμπρότητά του τις ακτίνες του ηλίου και αποδείχθηκε φωτεινότερο και από αυτές.
Αλλά και η πορεία που ακολουθούσε το αστέρι ήταν κάτι εντελώς παράδοξο. «Όπως γνωρίζουμε όλα τα αστέρια, ακόμη και ο ήλιος και η Σελήνη, ακολουθούν συγκεκριμένη πορεία, από την ανατολή προς τη Δύση. Δεν υπάρχει αστέρι που να ακολουθεί διαφορετική τροχιά. Αυτό το αστέρι όμως, πήγαινε από το Βορρά προς το Νότο. Ακολουθούσε την πορεία από την Περσία, που βρίσκεται στο Βορρά προς τη Βηθλεέμ που βρίσκεται Νότια, πράγμα αδύνατον για τα επιστημονικά δεδομένα.
Ένα ακόμα παράδοξο με αυτό το αστέρι είναι ότι ενώ τους οδηγούσε μέχρι την Παλαιστίνη, όταν έφτασαν στα Ιεροσόλυμα κρύφτηκε. Έπειτα φανερώθηκε πάλι όταν επρόκειτο ν” αναχωρήσουν, αφού ανακοίνωσαν στον Ηρώδη την αιτία της αφίξεώς τους.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για κίνηση άστρου, αλλά για κίνηση κάποιας πολύ λογικής δύναμης, αφού δεν είχε κάποια μόνιμη πορεία, αλλά κινείτο όταν έπρεπε να κινείται, σταματούσε όταν έπρεπε να σταματά και ρύθμιζε τα πάντα όπως έπρεπε.
Ένα άλλο στοιχείο που προκαλεί εντύπωση είναι ο τρόπος με τον οποίο τους οδηγούσε, καθώς δεν τους οδηγούσε από τον ουρανό, αφού είναι αδύνατο να κατατοπίζονταν με αυτόν τον τρόπο. Αλλά κατέβαινε χαμηλά και τους οδηγούσε. Είναι κατανοητό σε όλους ότι δεν είναι δυνατόν ένα αστέρι να κάνει γνωστό ένα τόπο τόσο μικρό όσο μία καλύβη ή μάλλον καλύτερα το σώμα ενός νηπίου. Και αυτό γιατί το αστέρι βρισκόμενο σε μεγάλο ύψος είναι αδύνατο να επισημάνει και να κάνει γνωστό ένα τόσο μικρό τόπο. Αυτό είναι δυνατό να το αντιληφθεί κανείς από τη Σελήνη η οποία, αν και είναι μεγαλύτερη από όλα τα αστέρια, δίνει την εντύπωση σε όλους τους κατοίκους της γης, ότι βρίσκεται κοντά τους, ανεξάρτητα από το σημείο της γης στο οποίο βρίσκεται ο καθένας. “Άρα λοιπόν, πώς θα έδειχνε ένα αστέρι ένα τόπο τόσο μικρό όσο είναι η φάτνη, αν δεν άφηνε το ύψος εκείνο και δεν κατέβαινε χαμηλά, πάνω από το κεφάλι του παιδιού;
Γιατί όμως, το αστέρι να δείχνει το παιδί; Για τον απλούστατο λόγο, για να γίνει ορατός ο Βασιλιάς. Γιατί δεν υπήρχε κανένα άλλο σημείο που να δείχνει ότι το τεχθέν παιδίο είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ούτε το σπίτι ήταν μεγαλοπρεπές, ούτε η Μητέρα λαμπρά και επίσημη… Μέσα σ” ένα στάβλο, «ενδεδυμένος πτωχείαν» γεννήθηκε ο Σωτήρας Χριστός μας.
Από όλα αυτά συμπεραίνουμε, όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ότι το αστέρι αυτό ήταν άγγελος Κυρίου. Να λοιπόν τι ήταν το αστέρι που παρουσιάστηκε στη Βηθλεέμ: Άγγελος Κυρίου.
Γεννάται όμως μια απορία. Γιατί να παρουσιαστεί ως αστέρι και δεν παρουσιάστηκε ως Άγγελος που ήταν στην πραγματικότητα; Και ο λόγος είναι γιατί οι μάγοι ήταν ειδωλολάτρες και δεν πίστευαν στο Θεό και στις προφητείες. Οπότε αν παρουσιαζόταν κάποιος άγγελος δεν θα τον πίστευαν. Ό Θεός τους έδωσε σημείο που μπορούσαν να πιστέψουν. Αυτοί πίστευαν στα άστρα και γι” αυτό ο Θεός χρησιμοποίησε αυτό τον τρόπο για να τους φέρει κοντά Του. Γιατί όμως το αστέρι καθοδήγησε τους άπιστους μάγους στο Θείο Βρέφος; Για να καυτηριάσει την αναισθησία των Ιουδαίων. Επειδή δηλαδή, αν και άκουγαν συνεχώς τους προφήτες να μιλούν για την ενανθρώπιση του Χριστού, δεν έδιναν την απαιτούμενη σημασία, γι” αυτό και κάλεσε τους βάρβαρους από τη μακρινή Ανατολή ν” αναζητούν πρώτοι το Σωτήρα που βρισκόταν κοντά τους και ν” ακούσουν από περσική φωνή εκείνα που δεν θέλησαν να μάθουν από τους προφήτες.
Ας ακολουθήσουμε λοιπόν και μεις τους βαρβάρους μάγους και ας βαδίσουμε μακρινή απόσταση για να δούμε τον Χριστό, γιατί κι εκείνοι αν δεν ταξίδευαν μακριά από τη γη τους δεν θα Τον έβλεπαν και δεν θα Τον γνώριζαν ποτέ. Ας σηκωθούμε λοιπόν κι εμείς και ας τρέξουμε στο σπίτι του Παιδιού. Και αν μας εμποδίσουν στο δρόμο μας αυτό, είτε βασιλείς, είτε πλήθη, είτε τύραννοι, ας μην αφήσουμε τον πόθο μας να σβήσει. Άφησε λοιπόν κι εσύ τα πάντα και τρέξε προς την Βηθλεέμ. Αν είσαι βοσκός, θα δεις το παιδί στο κατάλυμα. Αν είσαι μάγος κανένα εμπόδιο από την ιδιότητα σου, φθάνει να έλθεις για ν” αποδώσεις τιμή και προσκύνηση. Πρόσεξε μόνο μην μοιάσεις με τον Ηρώδη και πεις Ας έλθω κι εγώ για να Τον προσκυνήσω» και όταν έλθεις, θελήσεις να Τον φονεύσεις….
«Του Ιησού Γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του Βασιλέως ιδού μάγοι από ανατολών παρεγένετο εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες· Που εστίν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; είδομεν γαρ, αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και έλθομεν προσκυνήσαι αυτώ…»
(Ιερού Ιωάννου Χρυσοστόμου)
πηγή: http://www.orthodoxiagkalia.gr/
https://simeiakairwn.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου