Το παιχνίδι κάνει τα παιδιά καλύτερους μαθητές!

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι, όταν πρόκειται για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού, ο χρόνος στην τάξη μπορεί να είναι λιγότερο σημαντικός από τον χρόνο στην παιδική χαρά.
«Η εμπειρία του παιχνιδιού αλλάζει τις συνδέσεις των νευρώνων στο εμπρόσθιο άκρο του εγκεφάλου σας,» λέει ο Sergio Πέλλης, ερευνητής στο πανεπιστήμιο Lethbridge στην Αλμπέρτα, του Καναδά. «Και χωρίς εμπειρία παιχνιδιού, αυτοί οι νευρώνες δεν αλλαζουν», λέει.

«Είναι αυτές οι αλλαγές στον προμετωπιαίο φλοιό κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας που βοηθούν συνάψεις στο εκτελεστικό κέντρο ελέγχου του εγκεφάλου, η οποίες έχουν έναν κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση των συναισθημάτων, κάνοντας σχέδια και την επίλυση των προβλημάτων,« λέει ο Πέλλης. «Έτσι παίζουν», προσθέτει, «είναι αυτό που ετοιμάζει ένα νεαρό εγκέφαλο για τη ζωή, την αγάπη και ακόμα σχολική εργασία.»
«Αλλά για να παράγουν αυτό το είδος της ανάπτυξης του εγκεφάλου, τα παιδιά πρέπει να συμμετέχουν σε πλήθος των λεγόμενων ελεύθερο παιχνίδι», Πέλλης, λέει. «Δεν υπάρχουν προπονητές, δεν χρειάζονται διαιτητές, δεν ΄θέλουν σε κανονισμούς.»
«Είτε πρόκειται για τραχύ παιχνίδι ή δύο παιδιά αποφασίζουν να χτίσουν κάστρα στην άμμο μαζί, τα παιδιά τα ίδια πρέπει να διαπραγματευτούν, καλά, τι πρέπει να κάνουν σε αυτό το παιχνίδι; Ποιοι είναι οι κανόνες που πρόκειται να ακολουθήσουν,» συνεχίζει ο Πέλλης. «Ο εγκέφαλος χτίζει νέα κυκλώματα στον προμετωπιαίο φλοιό για να βοηθήσει να περιηγηθούν σε αυτές τις πολύπλοκες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις».
Πολλά από αυτά που οι επιστήμονες γνωρίζουν για τη διαδικασία αυτή προέρχεται από την έρευνα σχετικά με τα ζωικά είδη που συμμετέχουν στο κοινωνικό παιχνίδι.
«Για ένα πράγμα, η συμπεριφορά παιχνιδιού είναι εντυπωσιακά παρόμοιες σε όλα τα είδη. Αρουραίοι, οι πίθηκοι, και τα παιδιά να τηρούν όλα με παρόμοιους κανόνες που απαιτούνται από τους συμμετέχοντες να αναλαμβάνουν εκ περιτροπής, να παίζουν δίκαια, και να μη προκαλούν πόνο. Το παιχνιδι βοηθά τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα να γίνουν πιο έμπειροι κοινωνικά»,
«Και σε ανθρώπους, ένα πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι οι δεξιότητες που σχετίζονται με το παιχνίδι τελικά μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερους βαθμούς.»
Σε μία μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης της ακαδημαϊκής επίδοσης στην όγδοη τάξη ήταν οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού στην τρίτη τάξη.
Μια άλλη υπόδειξη που παίζουν θέματα, Πέλλης, λέει, είναι ότι «οι χώρες που έχουν πραγματικά μεγαλύτερη εσοχή τείνουν να έχουν υψηλότερες ακαδημαϊκές επιδόσεις από τις χώρες όπου εσοχή είναι μικρότερη».

πηγη