Ο κ. Σαμαράς έπραξε το αυτονόητο. Θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο, όσοι τον αγαπούσαν ή τον τιμούσαν, να του είχαν συστήσει να παραιτηθεί το βράδυ των βουλευτικών εκλογών. Από δω και πέρα όσοι φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν ας κάνουν κι αυτοί όπως έπραξαν άλλοι, την αυτοκριτική τους. Εσπευδαν αδιαμαρτύρητα να κάνουν τους αρεστούς σε υπαλλήλους της Τρόικας για να επιβιώσουν στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, χωρίς να τολμήσουν να αμφισβητήσουν έστω και μια φορά αδιέξοδες – οικονομικά και κοινωνικά – συνταγές, οι οποίες μας οδήγησαν στην επικράτηση ακραίων, λαϊκίστικων και αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στη χώρα. Σήμερα ό,τι καλύτερο θα είχαν να κάνουν όλοι αυτοί, θα ήταν να προτείνουν την… αυτοκατάργηση (!) της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ωστε να αποδεσμευτούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού που πιστεύουν σε μία άλλη Ελλάδα, μέσα σε μία άλλη Ευρώπη αλληλεγγύης, ανάπτυξης και συνοχής. Η εκ νέου οργάνωση και αναδιάταξη αυτού του φιλελεύθερου, φιλοευρωπαΪκού χώρου που ξεπερνά τα στενά όρια της ΝΔ είναι μία άλλη, μια ευρύτερη πρόκληση από την εσπευσμένη και άτακτη διεκδίκηση της ηγεσίας ενός συρρικνωμένου κόμματος που ηττήθηκε καθολικά. Στο μεταξύ, ας βάλουν πλάτη στο Βαγγέλη Μεϊμαράκη να μαζέψει τα συντρίμμια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου