Ο μεγάλος ερευνητής ιατρός, Γιώργος Παπανικολάου, έφυγε σαν σήμερα πριν 50 χρόνια

Πριν από πενήντα χρόνια πέθανε ο παγκοσμίως γνωστός Ελληνας ιατρός και ερευνητής Γεώργιος Παπανικολάου. Γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας, στις 13 Μαΐου 1883 και πέθανε στη Φλώριδα των ΗΠΑ στις 18 Φεβρουαρίου 1962. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1904, και βιολογία στο Μόναχο, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1910.
Υπηρέτησε ως ανθυπίατρος στους Βαλκανικούς πολέμους και αμέσως μετά εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης, όπου παρέμεινε επί 47 χρόνια και δίδαξε Ανατομία και Βιολογία. Από το 1923 μέχρι το 1947 ήταν επίκουρος καθηγητής και μέχρι το 1961 ομότιμος καθηγητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Ασχολούμενος, εκτός των άλλων, με τον καθορισμό του φύλου σε ινδικά χοιρίδια, ανακάλυψε πως υπάρχει κυκλική μεταβολή της κολπικής χλωρίδας του ινδικού χοιριδίου, η οποία έχει σχέση με μεταβολές στη μήτρα και την ωοθήκη και, έτσι, άνοιξε τον δρόμο για την ανακάλυψη των οιστρογονικών ορμονών της ωοθήκης και την κατανόηση της γυναικείας ορμονικής φυσιολογίας. Εκείνο, όμως, που σφράγισε την όλη ερευνητική του πορεία, είναι η μέθοδος που πρότεινε και η οποία φέρει το όνομά του: "Μέθοδος ή τεστ Παπανικολάου", το γνωστό διεθνώς ως "Pap test", το οποίο εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο για την έγκαιρη διάγνωση των νεοπλασμάτων, ιδιαίτερα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Για την προσφορά του τιμήθηκε με πολλούς τίτλους, παράσημα και διακρίσεις. Η ελληνική πολιτεία τον τίμησε με τον "Μεγάλο Ταξιάρχη του Φοίνικα" (1953) και τον "μεγαλόσταυρο του Γεωργίου Α" (1957). Ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας. Το 1960 προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, το οποίο δυστυχώς δεν του το έδωσαν και το πήρε αργότερα ο  Havard Zur Hausen και τον Νοέμβριο του 1961 του ανατέθηκε η οργάνωση και διεύθυνση ενός Κέντρου Ερευνας για τον καρκίνο στο Μαϊάμι, που φέρει το όνομά του.
Μετά τη Γερμανία επέστρεψε στην Ελλάδα και υπηρέτησε δύο χρόνια στον στρατό. Το 1910, στις 15 Σεπτεμβρίου, παντρεύτηκε τη Μάχη Μαυρογένους, συγγενής της γνωστής Μαντούς Μαυρογένους, κόρη αξιωματικού και την οποία γνώρισε σε μία από τις εκδρομές τους στην Κύμη. Η Μάχη Μαυρογένους του στάθηκε επί 52 χρόνια η "πιστή του συμβία", η γυναίκα του και το "θύμα" του, όπως συνήθιζε να την συστήνει. "Η άξια σύντροφος ενός μεγάλου προς τη δόξα", τιμητικός τίτλος που της δόθηκε αργότερα.