Δισεκατομμύρια στα γήπεδα, δακρυγόνα στους Βραζιλιάνους
Σχόλιο: Το ποδόσφαιρο όπως και κάθε τι που υπάρχει στον πλανήτη είναι προς πώληση και το πανηγύρι που λέγεται Μουντιάλ δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση αυτής της διαδικασίας. Τεράστια ποσά δαπανώνται για να στήσουν αυτή τη “γιορτή” με πολυεθνικές-τιτάνες να στριμώχνονται για να κερδίσουν λίγη από την προβολή.
Οι χρυσοπληρωμένες κούκλες που βρίσκονται στο επίκεντρο, οι ποδοσφαιριστές, παίζουν το δικό τους ρόλο διαφημίζοντας ακατάπαυστα από τράπεζες μέχρι σαμπουάν και κολόνιες επιβεβαιώνοντας τον χαρακτηρισμό, ως πουτάνες των πολυεθνικών.Δίπλα σε όλα αυτά η απόλυτη φτώχεια κυριαρχεί καθώς η θέα των υπερσύγχρονων γηπέδων ακολουθείται από ετοιμόρροπα σπίτια-παράγκες σε μια χώρα “θαύμα ανάπτυξης”. Και είναι αυτοί που ζουν σε αυτές τις φτωχογειτονιές που θα πληρώσουν πάλι το λογαριασμό από αυτό το πανηγύρι.
Σε εμάς στην Ελλάδα το σενάριο αυτό είναι γνωστό καθώς οι εμπειρία των Ολυμπιακών του 2004 δεν αφήνει αμφιβολίες για το ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από τέτοιες διοργανώσεις. Στην Βραζιλία βέβαια η πλαστή ευημερία της Ελλάδας του 2004 δεν υπάρχει, με συνέπεια η διοργάνωση ενός Μουντιάλ με τέτοιο κόστος να αποτελεί σκάνδαλο.Μόλις λιγότερο από ένα χρόνο η εξέγερση των θυμάτων της καπιταλιστικής ανάπτυξης έδωσε ένα σημάδι για το τι θα επακολουθούσε το καλοκαίρι. Οι βίαιες διαδηλώσεις των κατοίκων που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες βρήκαν ωστόσο απάντηση. Μακριά από τους προβολείς των γηπέδων έχει αναπτυχθεί ένας πελώριος στρατός για να διαφυλάξει τη λειτουργία του ποδοσφαιρικού πανηγυριού από τους ντόπιους που δυσκολεύονται να αντιληφθούν το μέγεθος της σπατάλης δισεκατομμυρίων ενώ δίπλα άλλοι μετά βίας επιβιώνουν. Αυτός είναι ο αθλητισμός τους!
πηγή
Καθώς ο κόσμος παρακολουθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA, άνθρωποι διαδηλώνουν για το κόστος του και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από την αστυνομία και τις δυνάμεις ασφαλείας για να προστατεύσουν τις επενδύσεις των εταιρειών.
Οι εργαζόμενοι στη Βραζιλία είναι δικαιολογημένα απογοητευμένοι με τις δημόσιες δαπάνες του Μουντιάλ, που εκτιμάται στα 14 δις δολάρια. Όταν συγκρίνεται με τα έξοδα σε κοινωνικές υπηρεσίες, το κόστος του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι ισοδύναμο με το 61% της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, ή με το 30% της χρηματοδότησης της υγείας. Οι ιδιωτικές εταιρίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνες των υπηρεσιών και των κατασκευαστικών βιομηχανιών, θα είναι οι κύριοι δικαιούχοι αυτών των δημόσιων δαπανών. Προστιθέμενες στο κόστος είναι οι αναγκαστικές εξώσεις των φτωχών που ζουν στις φαβέλες και η αποστέρηση των αυτοχθόνων πληθυσμών από τη γη τους για να χτίσουν στάδια και χώρους στάθμευσης.[1]
Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι στη Βραζιλία έχουν διαδηλώσει για το κόστος του Μουντιάλ, τις περικοπές, το αυξημένο κόστος των κοινωνικών υπηρεσιών, τις αναγκαστικές εξώσεις και άλλες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν πατάξει άγρια όλες τις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στη FIFA. Τουλάχιστον 12 ή περισσότεροι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και εκατοντάδες έχουν συλληφθεί. Την πρώτη μέρα του Μουντιάλ, 47 άνθρωποι συνελήφθησαν και η αστυνομία πυροβόλησε με πλαστικές σφαίρες τους γιατρούς που βοηθούσαν τους τραυματίες. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν κατηγορηθεί ότι σκοτώνουν τους φτωχούς και τους άστεγους, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, για να «καθαρίσουν» τις φαβέλες πριν την εκκίνηση του Μουντιάλ. Για να δικαιολογήσει την βίαια απάντηση, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση άσκησε πίεση για να περάσει μία νομοθεσία που θα ποινικοποιούσε όλες τις αντι-FIFA διαδηλώσεις ως «τρομοκρατία», με ποινές από 12 έως 30 χρόνια για όσους θα καταδικάζονται.[2]
Το κράτος έχει παρατάξει πάνω από 200.000 στρατιώτες, οπλισμένους με όπλα όπως ισραηλινά drones, γερμανικά αντι-αεροπορικά τανκ και αμυντικά πυραυλικά συστήματα σε ταράτσες κτιρίων για να προστατεύσουν το Μουντιάλ από τους διαδηλωτές. Η περιβόητη αμερικανική εταιρία μισθοφόρων, η Blackwater, γνωστή για τον ρόλο της στην αμερικανική κατάληψη του Ιράκ, βρίσκεται κατ’ ισχυρισμούς στη Βραζιλία βοηθώντας στην ασφάλεια του Μουντιάλ.
Το οικονομικό και κοινωνικό κόστος για τους εργαζόμενους γεγονότων όπως το Μουντιάλ και οι Ολυμπιακοί είναι τεράστιο.
Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012, 10.000 αστυνομικοί και 13.000 στρατιώτες, περισσότεροι από όλες τις βρετανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, μαζί με πλοία στον Τάμεση, μαχητικά αεροσκάφη και πυραυλικά αμυντικά συστήματα αέρος παρατάχθηκαν για να προστατέψουν την εκδήλωση των 11 δις δολαρίων. Σε μια στιγμή όπου 2 εκατομμύρια είναι άνεργοι, 27% των παιδιών ζουν στην φτώχεια και οι προϋπολογισμοί λιτότητας επιβάλλονται στους εργαζόμενους, τα 11 δις αποτέλεσαν ένα σημαντικό κόστος γι’ αυτούς.[3]
Οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σότσι κόστισαν το ιλιγγιώδες ποσό των 51 δις δολαρίων, αν και 18 εκατομμύρια Ρώσοι ζουν στη φτώχεια και οι μετανάστες εργάτες αμείβονταν λιγότερο από 2$ ανά ώρα για να χτίσουν την απαραίτητη υποδομή.
Στο Κατάρ το 2022 θα φιλοξενηθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA, και ήδη εκατοντάδες μετανάστες εργάτες έχουν πεθάνει δουλεύοντας στις υποδομές του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πάνω από 400 εργάτες από το Νεπάλ και 700 Ινδοί βρίσκονται ήδη ανάμεσα στις απώλειες. Οι συνθήκες στις οποίες οι μετανάστες εργάτες αναγκάζονται να δουλεύουν συγκρίνονται με σκλαβιά. Ο RobertBooth από την Guardian εξηγεί : «Οι εργάτες περιέγραψαν συνθήκες καταναγκαστικής δουλειάς σε 50 οC, εργοδότες που παρακρατούν τους μισθούς για αρκετούς μήνες όπως και τα διαβατήριά τους κάνοντάς αδύνατο γι’ αυτούς να φύγουν ενώ τους στερείται και το δωρεάν πόσιμο νερό. Η έρευνα βρήκε ότι αρρώστιες είναι ενδημικές ανάμεσα στους εργάτες που ζουν σε συνωστισμένες και ανθυγιεινές καταστάσεις ενώ έχει αναφερθεί ακόμα και πείνα. Τριάντα εργάτες στις κατασκευές από το Νεπάλ κατέφυγαν στην πρεσβεία της χώρας τους και ακολούθως έφυγαν από το χώρα, αφού όπως ισχυρίστηκαν δεν έλαβαν καμία αμοιβή.» Η Διεθνής Συνδικαλιστική Ομοσπονδία εκτιμά ότι 12 εργαζόμενοι θα πεθαίνουν κάθε βδομάδα και περίπου 4,000 θα έχουν πεθάνει μέχρι να αρχίσει η διοργάνωση.[4]
Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος αυτών των διεθνών εταιρικών διοργανώσεων πρέπει να αντιπαλευτεί από τους εργαζομένους από όλον τον κόσμο τη στιγμή που εκατομμύρια εξαναγκάζονται στην ανεργία και στερούνται βασικές τους ανάγκες, η δημοκρατία φαλκιδεύεται, το περιβάλλον καταστρέφεται και η απειλή ενός πολέμου αυξάνεται.
[1] forbes.com
[2] revolution-news
[3] www.theguardian.
[4] theguardian.
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/07/blog-post_7.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου