Το παιδί και τα μάτια σου. Γνωστή φράση. Στο αυτοκίνητο ας το αλλάξουμε λίγο: Τα μάτια σου στο παιδί… Τα παιδιά είναι το μέλλον και η ελπίδα μας. Δεν αξίζουν τίποτε λιγότερο από απόλυτη προστασία, πλήρη ενημέρωση, ευαισθητοποίηση σε θέματα οδικής ασφάλειας και κυκλοφοριακής αγωγής και φυσικά ασφάλεια στις μετακινήσεις τους, είτε εντός αυτοκινήτου είτε όταν κυκλοφορούν με τα πόδια...
Δυστυχώς στη χώρα μας, είναι πολύ συχνό και λυπηρό το φαινόμενο να βλέπουμε παιδιά στην αγκαλιά της μητέρας τους στο μπροστινό δεξί κάθισμα του αυτοκινήτου, χωρίς να έχει δεθεί ούτε καν η μητέρα με ζώνη ασφαλείας ή, ακόμη χειρότερα, η εικόνα ενός ανήλικου παιδιού να παίζει με το… τιμόνι, στην αγκαλιά του οδηγού πατέρα του, με το αυτοκίνητο να κινείται «κανονικά».
Ο Κ.Ο.Κ., εν προκειμένω, είναι διαφωτιστικός: «Για τη μεταφορά παιδιών, ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας, όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ. Το πρόστιμο είναι 83 ευρώ». Επίσης, σε άλλο άρθρο, αναφέρεται: «Απαγορεύεται η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 12 ετών, εφόσον δεν συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης, κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους».
Διευκρίνιση: Τα παιδιά πρέπει να αποφεύγετε να κάθονται στο κάθισμα του συνοδηγού, καθώς ατυχήματα έχουν δείξει ότι παθαίνουν σοβαρές κακώσεις και τραυματισμούς από τους αερόσακους. Και δεν είναι δικαιολογία, το αυτοκίνητό μου είναι παλιό, δεν έχει αερόσακο. Κατά συνέπεια, για τα παιδιά είναι υποχρεωτικό το παιδικό καθισματάκι που πρέπει να είναι τοποθετημένο στο πίσω κάθισμα, υπό την επίβλεψη του ενός γονιού, ο οποίος πρέπει να είναι δεμένος και αυτός με ζώνη ασφαλείας.
Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι παιδικών καθισμάτων στην αγορά, ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού.
Η σύσταση είναι να αλλάζουμε κάθισμα όταν το παιδί έχει εξαντλήσει το όριο κιλών της προηγούμενης κατηγορίας. Μια άλλη παράμετρος που θα μας οδηγήσει σε αλλαγή κατηγορίας καθίσματος είναι το εάν το κεφάλι του παιδιού ξεπερνά την πλάτη του παιδικού καθίσματος. Εάν το κεφάλι του μωρού αρχίζει να ξεπερνά την πλάτη του καθίσματος πρέπει από την κατηγορία 0+ να περάσουμε στην κατηγορία 1. Από την κατηγορία 1, εάν το ύψος των αυτιών πλησιάζει το όριο της πλάτης του καθίσματος, πρέπει να περάσουμε στην κατηγορία 2/3.
Πολλοί γονείς νομίζουν ότι το παιδικό κάθισμα είναι αναγκαίο μέχρι μια μικρή ηλικία 5-6 ετών. Μέγα λάθος… Όλα τα συστήματα παθητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων είναι σχεδιασμένα για να προσφέρουν προστασία σε επιβάτες με ύψος από τουλάχιστον 135 εκ. και πάνω. Τα παιδιά με ύψος κάτω από 135 εκ., που είναι απλά δεμένα με τη ζώνη του αυτοκινήτου, έχουν ελλιπή προστασία και είναι εκτεθειμένα σε πολύ μεγάλο κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος.
Οι πιο συχνοί θάνατοι ή τραυματισμοί, σε τέτοιες περιπτώσεις, οφείλονται σε χτυπήματα στο κεφάλι (ανυπαρξία πλευρικής προστασίας) και στην κοιλιακή χώρα. Όταν το παιδί, λόγω ηλικίας, αποχωριστεί το παιδικό κάθισμα, πρέπει να δένεται και αυτό πάντα με ζώνη ασφαλείας στο πίσω κάθισμα όμως και ποτέ στο κάθισμα του συνοδηγού, έως την ηλικία των 12 ετών τουλάχιστον, όπως προβλέπει σχετικά ο Κ.Ο.Κ.
Η χρήση καθισμάτων, που είναι στραμμένα ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου, είναι η πιο ασφαλής. Το παιδί είναι ασφαλέστερο να παραμένει αντεστραμμένο μέχρι τα όρια βάρους του καθίσματος. Όλα τα βρεφικά καθίσματα της κατηγορίας 0+ (0-13 κιλά) τοποθετούνται υποχρεωτικά ανάποδα.
Στη Σκανδιναβία, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών παραμένει ανάποδα μέχρι 4 ετών, στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι 9-12 μηνών, ενώ στις ΗΠΑ μέχρι 12-15 μηνών. Το σκανδιναβικό μοντέλο αναφέρεται στην παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μέχρι 4 ετών, κάτι που εκεί συμβαίνει εδώ και 45 χρόνια.
Έρευνα μεγάλης σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας έδειξε ότι σε σύνολο 13.000 ατυχημάτων, με εμπλεκόμενα 800 παιδιά από 0-4 ετών, οι σοβαροί τραυματισμοί σε παιδιά που ήταν σε ανάποδα καθίσματα ήταν 8%, ενώ σε παιδιά που ήταν σε καθίσματα που κοιτούσαν μπροστά 40%. Οι σκανδιναβικές χώρες είναι κάθε χρόνο στις πρώτες θέσεις της λίστας, σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών σε τροχαία ατυχήματα.
Πέρα, όμως, από τη μετακίνηση των παιδιών εντός του αυτοκινήτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να τα ευαισθητοποιήσουμε σχετικά με την κυκλοφοριακή συμπεριφορά τους, όταν μετακινούνται με τα πόδια. Πρέπει να τα ενημερώνουμε για τα σήματα του Κ.Ο.Κ. και για τη λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών (φαναριών) και φυσικά για τον ασφαλή τρόπο κυκλοφορίας των πεζών.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μάθουμε τα παιδιά μας να διασχίζουν τους δρόμους από τις διαβάσεις στους φωτεινούς σηματοδότες (φανάρια), να ελέγχουν προσεκτικά την κίνηση και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας ενός δρόμου, προτού τον διασχίσουν, και να χρησιμοποιούν πάντα το πεζοδρόμιο, όπου είναι αυτό διαθέσιμο για τις μετακινήσεις τους. Να τονίσουμε εδώ την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει και στον τομέα αυτό το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς».
πηγη
Δυστυχώς στη χώρα μας, είναι πολύ συχνό και λυπηρό το φαινόμενο να βλέπουμε παιδιά στην αγκαλιά της μητέρας τους στο μπροστινό δεξί κάθισμα του αυτοκινήτου, χωρίς να έχει δεθεί ούτε καν η μητέρα με ζώνη ασφαλείας ή, ακόμη χειρότερα, η εικόνα ενός ανήλικου παιδιού να παίζει με το… τιμόνι, στην αγκαλιά του οδηγού πατέρα του, με το αυτοκίνητο να κινείται «κανονικά».
Ο Κ.Ο.Κ., εν προκειμένω, είναι διαφωτιστικός: «Για τη μεταφορά παιδιών, ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας, όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ. Το πρόστιμο είναι 83 ευρώ». Επίσης, σε άλλο άρθρο, αναφέρεται: «Απαγορεύεται η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 12 ετών, εφόσον δεν συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης, κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους».
Διευκρίνιση: Τα παιδιά πρέπει να αποφεύγετε να κάθονται στο κάθισμα του συνοδηγού, καθώς ατυχήματα έχουν δείξει ότι παθαίνουν σοβαρές κακώσεις και τραυματισμούς από τους αερόσακους. Και δεν είναι δικαιολογία, το αυτοκίνητό μου είναι παλιό, δεν έχει αερόσακο. Κατά συνέπεια, για τα παιδιά είναι υποχρεωτικό το παιδικό καθισματάκι που πρέπει να είναι τοποθετημένο στο πίσω κάθισμα, υπό την επίβλεψη του ενός γονιού, ο οποίος πρέπει να είναι δεμένος και αυτός με ζώνη ασφαλείας.
Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι παιδικών καθισμάτων στην αγορά, ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού.
- Ο τύπος 0+ απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας έως 15 μηνών και βάρους έως 13 κιλών
- Ο τύπος 1 απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8 μηνών έως 4 ετών και βάρους 9-18 κιλών
- Τέλος, ο τύπος 2/3 απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3,5 έως 12 ετών και βάρους 15 έως 36 κιλών.
Η σύσταση είναι να αλλάζουμε κάθισμα όταν το παιδί έχει εξαντλήσει το όριο κιλών της προηγούμενης κατηγορίας. Μια άλλη παράμετρος που θα μας οδηγήσει σε αλλαγή κατηγορίας καθίσματος είναι το εάν το κεφάλι του παιδιού ξεπερνά την πλάτη του παιδικού καθίσματος. Εάν το κεφάλι του μωρού αρχίζει να ξεπερνά την πλάτη του καθίσματος πρέπει από την κατηγορία 0+ να περάσουμε στην κατηγορία 1. Από την κατηγορία 1, εάν το ύψος των αυτιών πλησιάζει το όριο της πλάτης του καθίσματος, πρέπει να περάσουμε στην κατηγορία 2/3.
Πολλοί γονείς νομίζουν ότι το παιδικό κάθισμα είναι αναγκαίο μέχρι μια μικρή ηλικία 5-6 ετών. Μέγα λάθος… Όλα τα συστήματα παθητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων είναι σχεδιασμένα για να προσφέρουν προστασία σε επιβάτες με ύψος από τουλάχιστον 135 εκ. και πάνω. Τα παιδιά με ύψος κάτω από 135 εκ., που είναι απλά δεμένα με τη ζώνη του αυτοκινήτου, έχουν ελλιπή προστασία και είναι εκτεθειμένα σε πολύ μεγάλο κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος.
Οι πιο συχνοί θάνατοι ή τραυματισμοί, σε τέτοιες περιπτώσεις, οφείλονται σε χτυπήματα στο κεφάλι (ανυπαρξία πλευρικής προστασίας) και στην κοιλιακή χώρα. Όταν το παιδί, λόγω ηλικίας, αποχωριστεί το παιδικό κάθισμα, πρέπει να δένεται και αυτό πάντα με ζώνη ασφαλείας στο πίσω κάθισμα όμως και ποτέ στο κάθισμα του συνοδηγού, έως την ηλικία των 12 ετών τουλάχιστον, όπως προβλέπει σχετικά ο Κ.Ο.Κ.
Η χρήση καθισμάτων, που είναι στραμμένα ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου, είναι η πιο ασφαλής. Το παιδί είναι ασφαλέστερο να παραμένει αντεστραμμένο μέχρι τα όρια βάρους του καθίσματος. Όλα τα βρεφικά καθίσματα της κατηγορίας 0+ (0-13 κιλά) τοποθετούνται υποχρεωτικά ανάποδα.
Στη Σκανδιναβία, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών παραμένει ανάποδα μέχρι 4 ετών, στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι 9-12 μηνών, ενώ στις ΗΠΑ μέχρι 12-15 μηνών. Το σκανδιναβικό μοντέλο αναφέρεται στην παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μέχρι 4 ετών, κάτι που εκεί συμβαίνει εδώ και 45 χρόνια.
Έρευνα μεγάλης σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας έδειξε ότι σε σύνολο 13.000 ατυχημάτων, με εμπλεκόμενα 800 παιδιά από 0-4 ετών, οι σοβαροί τραυματισμοί σε παιδιά που ήταν σε ανάποδα καθίσματα ήταν 8%, ενώ σε παιδιά που ήταν σε καθίσματα που κοιτούσαν μπροστά 40%. Οι σκανδιναβικές χώρες είναι κάθε χρόνο στις πρώτες θέσεις της λίστας, σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών σε τροχαία ατυχήματα.
Πέρα, όμως, από τη μετακίνηση των παιδιών εντός του αυτοκινήτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να τα ευαισθητοποιήσουμε σχετικά με την κυκλοφοριακή συμπεριφορά τους, όταν μετακινούνται με τα πόδια. Πρέπει να τα ενημερώνουμε για τα σήματα του Κ.Ο.Κ. και για τη λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών (φαναριών) και φυσικά για τον ασφαλή τρόπο κυκλοφορίας των πεζών.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μάθουμε τα παιδιά μας να διασχίζουν τους δρόμους από τις διαβάσεις στους φωτεινούς σηματοδότες (φανάρια), να ελέγχουν προσεκτικά την κίνηση και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας ενός δρόμου, προτού τον διασχίσουν, και να χρησιμοποιούν πάντα το πεζοδρόμιο, όπου είναι αυτό διαθέσιμο για τις μετακινήσεις τους. Να τονίσουμε εδώ την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει και στον τομέα αυτό το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς».
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου