Στον χαιρετισμό της η Πρόεδρος της ΧΡΙ.Ν.Ε. Χριστίνα Τσίγκα μεταξύ άλλων είπε: Η 19η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας και για να τιμήσουμε εκείνους που έβαψαν με τα αίματα τους την μάνα γη του Πόντου και πότισαν με τον ιδρώτα τους την γη της μητέρας Πατρίδας συγκεντρωθήκαμε σήμερα, νέες και νέοι από την βιοπάλη και τις ανώτατες σχολές για να μην ξεχάσουμε τις ρίζες μας. Γιατί οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες πιστεύουμε ότι: Οσο πιο βαθιές είναι οι ρίζες μας τόσο πιο βέβαιη είναι η προοπτική μας ως χώρα».
Στην συνέχεια ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος Νίκος Νικολόπουλος αναφέρθηκε στα ιστορικά δεδομένα λέγοντας: «Είναι η ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα στον μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Σε αυτήν την γενοκτονία οι Έλληνες ήταν τα πρώτα θύματα της εθνικοποιητικής ιδέας που θα έκανε την Τουρκία αποκλειστική χώρα των Τούρκων. Η καταστροφή του ποντιακού ελληνισμού όπως και η γενοκτονία των Αρμενίων και οι σφαγές των Ασσυρίων αποτελούν μέρη της απόφασης των Τούρκων Εθνικιστών να επιλύσουν το εθνικό πρόβλημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εξαφανίζοντας κάθε γηγενή εθνότητα. Αποτελούν μέρος της απόφασης των Τούρκων να «τελειώνουν» με τους Χριστιανικούς πληθυσμούς.
Οι Έλληνες του Πόντου, κατάλοιπο της οικουμενικής δυναμικής του Ελληνισμού μεταλαμπάδευσαν στους Ελλαδίτες αυτή τη δυναμική μαζί με την ιστορία είκοσι οχτώ αιώνων.
Παραφράζοντας τον στρατηγό Μακρυγιάννη… μπορεί η τύχη να μας έχει πάντοτε ολίγους μ αλλά αυτή η μαγιά του Ελληνισμού δεν χάνεται ποτέ… Κι αυτό οφείλουμε να διαφυλάξουμε όλοι μας»
Και κατέληξε: «Η απόφαση αυτή οδήγησε στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες. Συνεργοί στη γενοκτονία -και κατά κάποιον τρόπο ηθικοί αυτουργοί- ήταν οι Γερμανοί σύμμαχοι τους, σε στρατηγικό επίπεδο, οι οποίοι μάλιστα ήταν αυτοί που απαιτούσαν τις διώξεις κατά των Ελλήνων και συμβούλευαν τους Τούρκους πως ΜΟΝΟ με την εξαφάνιση του Ελληνισμού και των Αρμενίων θα κατάφερναν να κάνουν την Μικρά Ασία πατρίδα τους!. Οι εκτελεστές της γενοκτονίας ήταν οι επονομαζόμενοι τσέτες, ληστρικές ομάδες κουρδικής καταγωγής. Οι Έλληνες του Πόντου αλλά και οι υπόλοιποι χριστιανικοί πληθυσμοί αντιμετώπισαν το σκληρότερο πρόσωπο της μοίρας: Σφαγές, πυρπολήσεις, βιασμοί, λεηλασίες, βανδαλισμοί, Τάγματα Εργασίας και εξορία. Το τραγικό σύνολο των Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν μέχρι το 1923 ανέρχεται στις 353.000 άτομα, αριθμός τρομακτικός, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως οι Έλληνες στον Πόντο την παραμονή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν 700.000 άτομα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου