τ. διευθυντή καρδιολόγου
Αφιερώνεται στο 17χρονο παλληκάρι της Γαστούνης που χάθηκε μέσα σε 72 ώρες από υπεροξεία λοίμωξη.
«Καλημέρα σας. Ονομάζομαι χρυσίζων σταφυλόκοκκος (staphylococcus aureus) και το πλήρες όνομά μου είναι staphylococcus aureus panton -valentine –leukocidine( ΡVL). Είμαι ένα μεταλλαγμένο είδος της γνωστής, και τόσον ευρέως διαδεδομένης οικογενείας των σταφυλοκόκκων. Και, την μεν οικογένεια των τελευταίων, ασφαλώς την έχετε «φιλοξενήσει» υπό τη μορφή ελαφρότερων ή σοβαρότερων λοιμώξεων. Και, σχεδόν πάντα, με την ευκαιρία κάθε λοίμωξης, ακόμη και της πλέον ελαφριάς, εξακοντίσατε εναντίον των πλήθος βολίδων, που εσείς τις ονομάζετε αντιβιοτικά. Και, γενικότερα, χρόνια τώρα, έχετε κηρύξει πόλεμον αμείλικτον όχι μόνον εναντίον των σταφυλοκόκκων, αλλά και εναντίον πλήθους μικροοργανισμών, που εσείς, τους ονομάζετε μικρόβια. Και, για καλό και για κακό, εκτοξεύετε αντιβιοτικά βέλη και εναντίον ιώσεων αν και γνωρίζετε ότι τους ιούς δεν επηρεάζουν τα αντιβιοτικά. Και, είναι αλήθεια, κερδίσατε πολλές μάχες, όμως –πόση πραγματικά απογοήτευση!- τον πόλεμο δεν τον κερδίσατε ούτε φαίνεται πως θα τον κερδίσετε. Παρά τις πολυάριθμες επινοήσεις των ερευνητών σας και, σε πείσμα της δύναμής σας, το γένος μου όχι μόνον θα ζη αλλά, θα βγαίνει πάντα νικητής ενισχυμένος , πάντα δυνατός και ανελέητα επιθετικός. Και, αυτό, όχι μόνον στο περιορισμένο περιβάλλον μιας ελαφράς λοίμωξης, μιας απλής κυνάγχης ή ενός απλού δοθιήνα ή συναχιού. Περισσότερο «ακαδημαϊκά», το γένος μου δεν εξολοθρεύεται με κανένα σας όπλο, αλλά, όπως ακριβώς η μύγα της Μεσογείου, θα εξακολουθεί να καταστρέφει ελπίδες και σοδειές, και φαίνεται ανίκητο από τα αστεία σας επινοήματα…
Και, ιδού εγώ, ένα πρόσφατο απόκτημα, ένα μεταλλαγμένο στέλεχος, καμάρι και υπερηφάνεια της δυναστείας των σταφυλοκόκκων: PVL. Μια σιδερένια γροθιά που, μέσα από μακροχρόνιες αναμετρήσεις με τα αντιβιοτικά σας, υψώθηκε ναζιστικά και αμετάκλητα, απείρως ισχυρότερη από εκείνη του τσίρκου της Χρυσής σας Αυγής. Και τώρα, σε στιγμή θριάμβου, το δηλώνω απερίφραστα: Δεν σε φοβάμαι Ιατρέ θεραπευτή ούτε εσένα, ούτε τις –πολύ συχνά- επιπόλαιες συνταγογραφήσεις σου αντιβιοτικών: Όπως και οι μικρόψυχοι πολιτικοί σας: Μοναδικό τους μέλημα η απόκτηση νέων ψηφοφόρων, ελάχιστή των έννοια η πορεία της Πατρίδας. Και, το αποτέλεσμα; Καταβύθιση της τελευταίας. Τελείως ομοία είναι και η δική σου τακτική γιατρέ μου: διατήρηση των ψήφων των πελατών σου: Αν δεν θεραπεύσεις άμεσα και όπως-όπως τον ασθενή σου, δεν θα τον ξαναδείς. Σημεία των καιρών, που, όπως ακριβώς στη διαπραγμάτευση της ψήφου, ρουσφετολογικά κακομαθημένος ο Λαός από πολιτικούς και, εν προκειμένω, από ιατρούς, κατέχει τα ονόματα όλων των αντιβιοτικών. Η σύγχρονη μάνα, μπορεί να μην θυμάται πότε πέθανε η πεθερά της (και, ίσως, ούτε που θέλει να το θυμάται), όμως τα ονόματα των αντιβιοτικών τα ξέρει απ’ έξω. Και, όχι σπάνια, μόνη της παίρνει το δρόμο για το Φαρμακείο. Εκεί, ένας άκρως φιλόξενος-φιλότιμος φαρμακοποιός, έτοιμος να εξυπηρετήσει και να εξυπηρετηθεί, χορηγεί τα αντιβιοτικά «για το Γιωργάκη που συναχώθηκε». Και -συχνότερα- χωρίς συνταγή, χορηγεί αντιβιοτικά «με το κιλό»… Και, η κυρία, απόλυτα ικανοποιημένη, βγαίνει από το Φαρμακείο με μεγάλη πλαστική σακούλα γεμάτη φάρμακα, όπως ακριβώς από το μανάβικο με τα λαχανικά.
Από τη θέσην αυτή, εγώ, ο PVL, καινούργιος δυνάστης της ζωής σας, θέλω να ευχαριστήσω: Τους Ιατρούς αντιβιογράφους, τους Φαρμακοποιούς αντιβιοχειριστές, κυρίως όμως τους Νομάρχες –Περιφερειάρχες που, ναρκωμένοι γραφειοκρατικά, παραδόθηκαν αδίστακτα στη «ραστώνη» μιας μικροαστικής αδιαφορίας.
Πραγματικά, χωρίς αυτά τα μέτρα, εγώ δεν θα είχα αναδυθεί στο προσκήνιο της ζωής σας. Χάρις σε σας, το σώμα μου έγινε άτρωτο από όλα τα «πολυδύναμα»(!) αντιβιοτικά σας. Κανέναν από σας και κανένα από αυτά δεν λογαριάζω. Έτσι, διακινούμαι ελεύθερα ανάμεσά σας, όπως οι ιοί και τα υπόλοιπα μικρόβια. Και, από τους τελευταίους και τα τελευταία, διασώζονται πολλοί ασθενείς, ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΝΕΙΣ. Είμαι, εγώ ο PVL, στυγνός εκτελεστής της ζωής σας, ένας κτηνώδης τζιχαντιστής. Και στο δολοφονικό μου το έργο, αποφασιστικά ταχύς: Μέσα σε 72 ώρες, το θύμα μου θανατώνεται. Ορκίστηκα εκδίκηση εναντίον της αντιβιοτικής πολεμικής σας και την έλαβα: και δημιούργησα ένα Κράτος του ζόφου, στο οποίο θα κυριαρχεί ο εφιαλτικός φόβος της μόλυνσης…
Και, για να τελειώνωμε: Θα αισθάνομαι τόσο περισσότερο ευτυχής, όσο η κατανάλωση αντιβιοτικών είναι υψηλότερη. Χρησιμοποιείτε τα με λαιμαργία, χωρίς σκέψη, χωρίς κριτική: Για το βήχα, για τη γρίπη, για το συνάχι, για τον πονόλαιμο, για τον πονοκέφαλο, για τη φραγμένη μύτη. Καταναλώνετε αντιβιοτικά με τη χούφτα. Ποιος ξέρει; Κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να αναπηδήσει ο διάδοχός μου, μηχανικός σαρωτής της ανθρώπινης ζωής και τελικός κυρίαρχος του αποδεκατισμένου πλανήτη».
Πόσο προφητικοί οι στίχοι του Καβάφη…
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι' οι Μήδοι επι τέλους θα διαβούνε.
(Θερμοπύλες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου