(...)Το 1992 εγκαινιάστηκε το φράγμα Κεμάλ Ατατούρκ, το μεγαλύτερο από τα 22 φράγματα που κατασκεύασε το τουρκικό κράτος στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη και πέμπτο... μεγαλύτερο στο είδος του στον κόσμο. Με αυτά τα αρδευτικά έργα, η Τουρκία μπορεί να ελέγξει τη ροή των δύο ποταμών και να κρατάει σε «υδραυλική» αιχμαλωσία το Ιράκ και τη Συρία.
Μέχρι το 2025, εάν δεν επέλθει συμφωνία μεταξύ των τριών αυτών κρατών για τον έλεγχο της ροής των δύο ποταμών, η Τουρκία θα μειώσει τη ροή ύδατος προς τη Συρία κατά 40% και την αντίστοιχη προς το Ιράκ κατά 80%. Εδώ θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψιν ότι σήμερα η Τουρκία χρησιμοποιεί το 80% περίπου του νερού που καταναλώνει για τη γεωργία.
Η Τουρκία μετατρέπει τη χρήση του νερού σε συντελεστή ισχύος για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Η λογική της Τουρκίας -έγραψε ευστόχως ο κ. Ιακώβου- είναι ανάλογη με τη πετρελαϊκή λογική των Αράβων, δηλαδή στρατηγική χρήση του νερού για οικονομικούς και διπλωματικούς λόγους σε εποχές που η ζήτησή του θα αυξάνεται κατακόρυφα.
Στην περίπτωση της Κύπρου, ο σχεδιαζόμενος αγωγός θα μπορεί να μεταφέρει 75 εκ. κ.μ. νερού με τη δυνατότητα μεταφοράς και ηλεκτρισμού. Κατά συνέπεια είναι σαφές ότι ο αγωγός αποτελεί στρατηγικό όπλο. Εφαρμόζει δηλαδή στην Κύπρο η Τουρκίας ότι και στο Ιράκ και Συρία. Πρέπει να πούμε πάντως, ότι στην Λευκωσία γίνονται επανειλημμένως συσκέψεις προκειμένου να βρεθεί τρόπος προμήθειας νερού, ώστε να μη εξαρτάται ο ελεύθερος τομέας από τα Κατεχόμενα. Καμιά από τις προτάσεις μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να ικανοποιεί (αφαλάτωση, μεταφορά με αγωγό από Λίβανο ή Συρία, μεταφορά με δεξαμενόπλοια κ.ά.)
Να σημειωθεί τέλος ότι η Τουρκία έχει πλήρη ιδιοκτησία όχι μόνον επί του νερού, αλλά και επί των υποδομών. Η σχετική συμφωνία μεταξύ άλλων διαλαμβάνει ρητώς ότι όλα τα δικαιώματα από τις πωλήσεις τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου θα ανήκουν αποκλειστικώς στο τουρκικό κράτος και όχι στους Τουρκοκυπρίους. Όλα τα έργα που θα γίνουν επί κυπριακού εδάφους για την υλοποίηση της μεταφοράς ύδατος (π.χ. φράγματα, αγωγοί, κ.ά.) θα ανήκουν στο τουρκικό κράτος και τίποτα από αυτά δεν θα ανήκει στους Τουρκοκυπρίους.
Ο Μακεδών
voria.gr
http://www.freepen.gr/2015/03/blog-post_885.html
Μέχρι το 2025, εάν δεν επέλθει συμφωνία μεταξύ των τριών αυτών κρατών για τον έλεγχο της ροής των δύο ποταμών, η Τουρκία θα μειώσει τη ροή ύδατος προς τη Συρία κατά 40% και την αντίστοιχη προς το Ιράκ κατά 80%. Εδώ θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψιν ότι σήμερα η Τουρκία χρησιμοποιεί το 80% περίπου του νερού που καταναλώνει για τη γεωργία.
Η Τουρκία μετατρέπει τη χρήση του νερού σε συντελεστή ισχύος για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Η λογική της Τουρκίας -έγραψε ευστόχως ο κ. Ιακώβου- είναι ανάλογη με τη πετρελαϊκή λογική των Αράβων, δηλαδή στρατηγική χρήση του νερού για οικονομικούς και διπλωματικούς λόγους σε εποχές που η ζήτησή του θα αυξάνεται κατακόρυφα.
Στην περίπτωση της Κύπρου, ο σχεδιαζόμενος αγωγός θα μπορεί να μεταφέρει 75 εκ. κ.μ. νερού με τη δυνατότητα μεταφοράς και ηλεκτρισμού. Κατά συνέπεια είναι σαφές ότι ο αγωγός αποτελεί στρατηγικό όπλο. Εφαρμόζει δηλαδή στην Κύπρο η Τουρκίας ότι και στο Ιράκ και Συρία. Πρέπει να πούμε πάντως, ότι στην Λευκωσία γίνονται επανειλημμένως συσκέψεις προκειμένου να βρεθεί τρόπος προμήθειας νερού, ώστε να μη εξαρτάται ο ελεύθερος τομέας από τα Κατεχόμενα. Καμιά από τις προτάσεις μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να ικανοποιεί (αφαλάτωση, μεταφορά με αγωγό από Λίβανο ή Συρία, μεταφορά με δεξαμενόπλοια κ.ά.)
Να σημειωθεί τέλος ότι η Τουρκία έχει πλήρη ιδιοκτησία όχι μόνον επί του νερού, αλλά και επί των υποδομών. Η σχετική συμφωνία μεταξύ άλλων διαλαμβάνει ρητώς ότι όλα τα δικαιώματα από τις πωλήσεις τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου θα ανήκουν αποκλειστικώς στο τουρκικό κράτος και όχι στους Τουρκοκυπρίους. Όλα τα έργα που θα γίνουν επί κυπριακού εδάφους για την υλοποίηση της μεταφοράς ύδατος (π.χ. φράγματα, αγωγοί, κ.ά.) θα ανήκουν στο τουρκικό κράτος και τίποτα από αυτά δεν θα ανήκει στους Τουρκοκυπρίους.
Ο Μακεδών
voria.gr
http://www.freepen.gr/2015/03/blog-post_885.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου