Περιλαμβάνει άρθρο του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου σχετικά με το ρόλο του Κίσσινγερ, τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που έγιναν ο τάφος της Κύπρου, βιογραφικά των δύο αδελφών του συγγραφέα, που έχασαν τη ζωή τους για την Κύπρο και ειδικά του Γιάννη Λούρμπα, που ήταν Πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Αγνοουμένων και δολοφονήθηκε από "αγνώστους", τη δραστηριότητα της Επιτροπής Αγνοουμένων της Κύπρου του 1974, καταλόγους Νεκρών και Αγνοουμένων Ελλήνων στρατιωτών με 200 φωτογραφίες και το ρόλο Κων. Καραμανλή και Μακαρίου καθώς και της τότε στρατιωτικής ηγεσίας.
Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες 30 Ελλήνων στρατιωτών, που επέζησαν από τη ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ της 16ης Αυγούστου 1974 και η συνέντευξη του Νικ. Σαμψών το 1999. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογό του: το βιβλίο αυτό περιέχει στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και απόψεις που διαμορφώθηκαν, από τα γεγονότα της προδοσίας της Κύπρου το 1974 και τα βιώματα που είχαμε από τότε, μετά τη θυσία του αδελφού μου Δημητρίου Λούρμπα στις 16/8/1974, κατά την άνιση μάχη της ΕΛΔΥΚ και την εμπλοκή μας στους "σκοτεινούς" διαδρόμους του Κυπριακού, με τη δραστηριότητα του άλλου αδελφού μου Ιωάννη Λούρμπα, στο θέμα της διακρίβωσης της τύχης των Αγνοουμένων και της τιμωρίας των προδοτών. Ήταν Πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας του 1974 και η δράση του ενοχλούσε κάποια "μυστικά κέντρα εξουσίας", με αποτέλεσμα την άγρια δολοφονία του στις 17/9/1989 και τη συσκότιση του γεγονότος, εδώ και 25 χρόνια τώρα, ακόμα και από την οικογένειά του.
Οι κριτικές, που ενδεχομένως διατυπωθούν από όσους είναι ξένοι με τα γεγονότα που δεν τους άγγιξαν ή επαγγελματίες "σπεκουλαριστές"της κοινής γνώμης, δεν θα με κάνουν να αλλάξω γνώμη, για όσα έζησα από κοντά, συζήτησα με ανώτατα πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη κατ' ιδίαν, πρωταγωνιστές των γεγονότων, αρχεία που τέθηκαν υπόψη μου και συμπεράσματα στα οποία κατέληξα, ύστερα απ' όλα αυτά.
Δυστυχώς η ζωή μας σημαδεύτηκε οριστικά από τα γεγονότα του 1974 και απ' όσα ακολούθησαν. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι ξέπεσαν στη συνείδησή μας "ηγέτες", που ο πολύς λαός ανέδειξε "δημοκρατικά", γιατί κάποτε τους θεώρησε ως "σωτήρες" του και απογοητευτήκαμε πλήρως από αυτούς, που κατά καιρούς εκφράζουν την "Πατρίδα" μας, τόσο πολύ, που είναι δύσκολο, μέχρις αδύνατο, να κατηχήσουμε τα παιδιά μας, ότι πρέπει να αγαπούν την Πατρίδα τους και να θυσιάζονται γι' αυτήν.
Όταν ο ηγέτης έχει πάθος για την εξουσία και θυσιάζει τμήματα της Εθνικής γης, Εθνική κυριαρχία, Εθνικούς πόθους και ελπίδες, για να την αποκτήσει, τότε, ό,τι και να κάνει για την καθημερινότητα των πολιτών και το "πολιτικό του κόστος", τελικά θα παίρνει θέση στην ιστορία ως άλλος Ηρόστρατος, ως ολετήρας του Έθνους.
Μπορεί με την πάροδο του χρόνου η ζωή μας να βρήκε το δρόμο της. Η ψυχή μας όμως έχει πάντοτε βαθιές και ανεξίτηλες τις πληγές που άφησαν αυτά τα γεγονότα. Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο πολλά μαθαίνουμε και τόσο πιο πολύ πληγώνεται ο πατριωτισμός μας. Η προδοσία πάντοτε βρίσκει πρόσφορο έδαφος μέσα στην Πατρίδα μας. Χάθηκαν οι ηγέτες, που αγαπούσαν την Ελλάδα.
Σήμερα κυβερνούν οι κιοτήδες, οι πουλημένοι, οι ασυνείδητοι, οι απάτριδες. Χρειάζεται να βρεθούν Ηγέτες, που θα θεραπεύουν τα "Ελληνικά δεινά" με "Ελληνική θεραπεία", όπως έλεγε ο Αδαμάντιος Κοραής, για να πειστούμε και να αλλάξουμε γνώμη. Θέλω να εκφράσω τη συμπάθειά μου προς όλα τα αθώα θύματα της προδοσίας της Κύπρου του 1974, τις οικογένειες των Νεκρών, των Αγνοουμένων και Τραυματιών, προς όλους όσους αγωνίζονται για τη δικαίωση εκείνου του Αγώνα και τη διακρίβωση της τύχης όλων των θυμάτων, καθώς και τη δικαίωση του προδομένου Κυπριακού λαού.
Η έκδοση είναι του βιβλιοπωλείου "ΒΙΒΛΙΟΠΑΝΟΡΑΜΑ" Αμαλιάδας του Γιώργου Δημητρόπουλου. Η επεξεργασία των φωτογραφιών έγινε από το φωτογράφο Γαστούνης Διονύσιο Μανιάτη. Το βιβλίο εκδίδεται με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την τραγωδία της Κύπρου και θα παρουσιαστεί αρχικά στην Αθήνα και μετά στον Πύργο και Γαστούνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου