Το σάπιο πελατειακό πολιτικό σύστημα διατηρήθηκε σε βάρος του ιδιωτικού τομέα!

Όπου μπαίνει το ΔΝΤ, πριν ακόμα πει “καλημέρα”, φεύγουν τουλάχιστον 300.000 δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή πέφτουν αμέσως οι κρατικές μισθολογικές δαπάνες και μετά αρχίζουν οι επιμέρους διαρθρωτικές αλλαγές. Εδώ δεν έγινε κάτι τέτοιο, γιατί απλούστατα θα κατέρρεε αμέσως το σάπιο πελατειακό πολιτικό σύστημα. Εδώ προτίμησαν να μεταφέρουν την ανεργία που θα δημιουργούταν από τη μείωση του δημοσίου τομέα, στον ιδιωτικό τομέα που είναι έξω από την κομματική πελατεία και έτσι δεν άνοιξε μύτη, ούτε ανατράπηκε το σύστημα.
Παρότι αυτό δεν έγινε, το μνημόνιο που υπογράφηκε στη συνέχεια δεν μιλάει για αύξηση των φόρων (τουλάχιστον σε αυτή την τεράστια έκταση που εφαρμόζεται), αλλά για μείωση των δαπανών. Δεν μιλάει δηλαδή για διατήρηση του μέρους εκείνο του κράτους που είναι στην ουσία άχρηστο, αλλά για μείωσή του. Το πολιτικό σύστημα όμως και πάλι, αντί να θίξει την κομματική του πελατεία, αντίθετα, προτίμησε να αρπάξει (ως ισοδύναμο) τις περιουσίες των ιδιωτών μέσω της φορολογίας, φτάνει να καταφέρει να διατηρήσει την κομματική πελατεία στο δημόσιο ανέπαφη.
Σήμερα έχουμε τη γιορτή της ίδρυσης της ΝΔ προ 40 ετών. Όμως σήμερα βλέπουμε ένα υποτίθεται φιλελεύθερο αστικό κόμμα, να προτιμά να δημεύει την ακίνητη περιουσία των πολιτών, να κατάσχει τραπεζικές καταθέσεις και γενικά να διαλύει τον ιδιωτικό τομέα και τη μεσαία τάξη, κόντρα στην ιδεολογία της, αντί να περιορίσει το άχρηστο και αντιπαραγωγικό μέρος του κράτους. Αλλά και όπου μειώνει τις δημόσιες δαπάνες, προτιμά να το κάνει μέσω της μείωσης των μισθών, των συντάξεων, της Υγείας, της Παιδείας, της Άμυνας κ.λπ. και όχι μέσω της μείωσης της κομματικής της πελατείας. Δηλαδή προτιμά την εξαθλίωση όλου του λαού, αρκεί να αισθάνεται ασφαλής η εκλογική της πελατεία…
Προφανώς, όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, λογικά πρέπει να περιμένουμε ακόμα πιο μεγάλη γιγάντωση του άχρηστου κράτους (δηλαδή διατήρηση της παλιάς κομματικής πελατείας συν την καινούργια δική του) σε βάρος και των υπόλοιπων ιδιωτικών περιουσιών και ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
ΥΓ. Πόσοι άραγε Έλληνες είναι σήμερα ευτυχισμένοι που αυτό το ίδιο σάπιο και υπεύθυνο πολιτικό σύστημα (όλα τα συστημικά κόμματα) εξακολουθεί να είναι στο τιμόνι της χώρας; Προφανώς αυτοί που το ψηφίζουν και το στηρίζουν.
Πέτρος Χασάπης