Βότανο το οποίον ο Ιπποκράτης είχε σε μεγάλη υπόληψη.
Το συνιστούσε ως σιρόπι για το βήχα, προκειμένου να καταπραΰνει τα αναπνευστικά προβλήματα αλλά και σαν τονωτικό που έδινε στους ασθενείς που πάσχουν από φυματίωση.
Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε την τριγωνέλλα ως φάρμακο για όλα τα είδη γυναικολογικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της μόλυνσης στη μήτρα και της φλεγμονής στα γεννητικά όργανα.
Στη Ρώμη ο Κάτων ο Πρεσβύτερος συμπεριλαμβάνει την τριγωνέλλα στην λίστα των φυτών που αποτελούν τροφή για τα βόδια (Περί γεωργίας).
Έχουν βρεθεί σπόροι Τριγωνέλλας στο Ιράκ που χρονολογούνται από το 4.000 π.Χ.
Αναφέρεται σε Εμπερικούς πάπυρους του 1500 π.Χ. σαν χόρτο υποβοηθητικό της γέννας και το καλλιεργούσαν στην αρχαία Συρία από τον 6ο αιώνα π.Χ.
Ο Διοσκορίδης το αναφέρει ως τήλις, βούκερας, βούκερως, αιγόκερας, αιγόκερως και κεραϊτις.
Το αναφέρει και ο Θεόφραστος. Ο Ορειβάσιος και ο Παύλος Αιγινήτης το έδιναν κατά των ηπατικών παθήσεων, σαν αντισηπτικό των εντέρων και σαν αντιφυσώδες.
Οι Άραβες γιατροί (Αβικένας, Ραζής κ.α.) το χρησιμοποιούσαν.Ήταν γνωστό και στην αρχαία Αίγυπτο στην οποία έλεγαν ότι αν τρίβεις το σώμα σου με αυτό το φυτό, η επιδερμίδα σου θα γίνει ωραία, απαλλαγμένη από κάθε ελάττωμα. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως βοήθημα στον τοκετό, γιατί δρα ως διεγερτικό της μήτρας και για να αυξήσουν την έκκριση του γάλακτος. Ακόμη και σήμερα στην Αίγυπτο φτιάχνουν ένα τσάι που το ονομάζουν Χίλμπα που κάνει καλό στις κράμπες στο στομάχι και τις διάρροιες που παθαίνουν οι τουρίστες.
Στην Γαλλία το βότανο εισήχθη από τους Βενέδικτους επί Καρλομάγνου. Στην Κίνα επίσης το βότανο είναι γνωστό με την ονομασία Hu Lu Ba και το χρησιμοποιούν για τον κοιλόπονο. Παράλληλα όμως οι Κινέζοι χρησιμοποιούν τους σπόρους του φυτού, τους οποίους θεωρούν αφροδισιακούς (το ίδιο και οι Άραβες), θερμαντικούς για τα νεφρά και τα αναπαραγωγικά όργανα. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της ανδρικής ανικανότητας.
Ο Blum το 1924 ανακοίνωσε στην Ιατρική Εταιρεία του Παρισιού πως τα σπέρματα της τριγωνέλλας μπορούν να αντικαταστήσουν το μουρουνέλαιο που έδιναν στα παιδιά. Ο Leclerc χρησιμοποιούσε το γλισχραματώδες αφέψημα σε γαργαρισμούς κατά των αποστημάτων των αμυγδαλών και σε κλύσματα σε οξείες κολίτιδες και μητρίτιδες, όπως και σε επιδέσμους επί ερυσιπελατώδεων εσχαρών, λεμφαγειίτιδες, φλεγμονές, μώλωπες και εκχυμώσεις.
Blum, Mignot και Leclerc θεωρούσαν σπουδαία την ιδιότητα του βοτάνου κατά του σακχαρώδους διαβήτη. Σε ελαφρές περιπτώσεις η χρήση του βοτάνου εξαφάνιζε το σάκχαρο από τα ούρα των ασθενών.
Εκτός από τις θεραπευτικές ιδιότητες, οι σπόροι του φυτού, δίνουν άλευρο με μεγάλη θρεπτική αξία, πολύ δε περισσότερο γιατί περιέχουν λιπαρές ουσίες, υδατάνθρακες .Για τον λόγο αυτό στην Τύνιδα, όταν θέλανε να παχύνουν τις νύφες πριν τον γάμο τους, τις έβαζαν και έτρωγαν το άλευρο ψημένο με λάδι ή έπιναν το έγχυμα των σπερμάτων. Σε Ελλάδα, Μικρά Ασία, Κωνσταντινούπολη, Αίγυπτο και Αραβικές χώρες, αρωμάτιζαν τον παστρουμά, αλευρώνοντάς τον με παχύ στρώμα μοσχοσίταρου. Σε Αίγυπτο και Τουρκία έκαναν τηγανίτες με αλεύρι τριγωνέλλας και βέβαια το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα κατά το διάστημα της εχθρικής κατοχής (1941-44).
Το τσιμένι (Tριγωνέλλα) είναι ένα από τα τέσσερα συστατικά με τα οποία φτιάχνουν το περίβλημα του παστουρμά (λάδι, πιπέρι, πάπρικα) και αυτό που δίνει στον παστουρμά το χαρακτηριστικό του άρωμα. Κύριο λειτουργικό χαρακτηριστικό είναι η συντήρηση του κρέατος και συνάμα προφυλάσσει τον καταναλωτή από ενδεχόμενη δηλητηρίαση. Καρυκεύει σαλάτες λαχανικών, αιθιοπικά και αιγυπτιακά πιάτα, ενώ συμμετέχει σε διάφορα μίγματα μπαχαρικών, ιδίως στα κάρυ. Χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή τουρσιών, ενώ στην ελληνική κουζίνα χρησιμοποιείται στα βραστά και στα μπιφτέκια.
Οι σπόροι της Tριγωνέλλας περιέχουν 30% βλεννώδεις ουσίες (γαλακτομαννάνες), μία στεροειδή σαπωνίνη, χολήνινη, ένα πτητικό έλαιο με δυνατή μυρωδιά, ένα πυκνόρρευστο έλαιο, 27% πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, Β και C.
Το βότανο δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, τονωτικό και γαλακταγωγό. Είναι χρήσιμο για την τοπική θεραπεία και τη μείωση της φλεγμονής σε καταστάσεις όπως τραύματα, δοθιήνες, ερεθισμένες πληγές, συρίγγια και όγκοι. Μπορεί να βοηθήσει στη βρογχίτιδα και με γαργάρες να ανακουφίσει τον λαιμό. Η πικρή του γεύση εξηγεί την χρήση του στις πεπτικές διαταραχές και τη μείωση του σακχάρου του αίματος. Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την πικρή του γεύση μπορούμε στο αφέψημα να προσθέσουμε μάραθο ή γλυκάνισο.
Το βότανο Tριγωνέλλα απομακρύνει την μελαγχολία και τονώνει την διάθεση. Είναι τονωτική στις περιπτώσεις φυσικών αλλά και ψυχικών ασθενειών. Η κατανάλωσή της προκαλεί πάχυνση και ενισχύει τον αδύναμο οργανισμό, ενώ ειδικά σκευάσματα που προτείνουν οι βοτανοθεραπευτές μπορούν να προκαλέσουν ευφορία στον οργανισμό.
Η Tριγωνέλλα καλλιεργείται στη Μικρά Ασία, τη Μέση Ανατολή και στις μεσογειακές χώρες και είναι πολύ διαδεδομένη και αυτοφυής στην Ελλάδα. Μάλιστα ονομάζεται και «ελληνικό χορτάρι» Τριγωνέλλα η ελληνική χλόη – γραικόχορτος, καθώς μοιάζει με τριφύλλι. Με μεγάλη επιτυχία καλλιεργείται σήμερα στην Εύβοια.
***Οι πληροφορίες που αναφέρονται δεν πρέπει να αντικαθιστούν τις συμβουλές ή οδηγίες του γιατρού σας. Για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας σας πρέπει να απευθύνεστε στον γιατρό σας που είναι ο πλέον αρμόδιος για να σας δώσει θεραπεία ή συμβουλές για την περίπτωσή σας.
Χρίστος Καψάλης
Συλλέκτης βοτάνων – Ερευνητής
www.lifehub.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου