Διεθνούς ακτινοβολίας καθηγητές στο 13ο επιτυχές συνέδριο χειρουργικής ενδοκρινών αδένων στη Μεσσηνία

Mε πολύ μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 13 Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων που πραγματοποιήθηκε 28/9-1/10-2014 στο ξενοδοχείο Costa Navarino στην Μεσσηνία.
Στο συνέδριο παρευρέθηκαν και μίλησαν καθηγητές διεθνούς ακτινοβολίας από την Ελλάδα-Κύπρο-Σουηδία-Τουρκία-Ρωσσία-Ουκρανία-Αμερική-Κίνα και Ιαπωνία και επίσης έμειναν πολύ ευχαριστημένοι από το περιβάλλον και την ελληνική φιλοξενία και έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις από την χώρα μας.

Η μεγάλη επιτυχία του Συνεδρίου καθώς και η τουριστική προβολή της Μεσσηνίας και κατ' επέκταση της χώρας μας στο μεγαλύτερο μέρος οφείλεται στον πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής διεθνώς ανεγνωρισμένο καθηγητή Χειρουργικής Δημήτρη Λινό
Οι καθηγητές Quan Duh από το San Francisco, Barney Harrison από Αγγλία και Geoff Thompson από Mayo Clinic, αναφέρθηκαν στις νέες εξελίξεις στην αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς.
Οι τελευταίες (2014) αγγλικές και αμερικάνικες οδηγίες (Guidelines) για την αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς διαφέρουν από τις παλαιότερες. Κύριος σκοπός είναι η ασφάλεια του ασθενούς και η προστασία του από εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις ή την μετεγχειρητική χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου χωρίς συγκεκριμένες ενδείξεις.

Συγκεκριμένα, για τον καρκίνο του θυρεοειδούς μεγέθους μικρότερο από 2cm δεν απαιτείται πλέον ούτε προφυλακτική αφαίρεση των κεντρικών λεμφαδένων, ούτε η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου εκτός αν συνυπάρχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου για υποτροπή ή μετάσταση. Στους κινδύνους αυτούς περιλαμβάνεται η ηλικία πάνω από 45 ετών, η διήθηση της κάψας τους θυρεοειδούς από το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς κ.λπ.
Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς, που είναι ο πιο συχνός σε ποσοστό 80% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς, έχει άριστη πρόγνωση. Αν και οι περισσότεροι χειρουργοί και ενδοκρινολόγοι προτιμούν την ολική θυρεοειδεκτομή, ή αφαίρεση μόνο του ενός λοβού με θηλώδες καρκίνωμα διαμέτρου <1cm και χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου αποτελεί αποδεκτή χειρουργική τεχνική χωρίς να απαιτείται επανεγχείρηση.
Οι νέες διεθνείς οδηγίες τονίζουν ότι, για δύσκολες περιπτώσεις στον θυρεοειδή ιδίως όταν πρόκειται για καρκίνο, οι ασθενείς πρέπει να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένους χειρουργούς ενδοκρινών αδένων που γνωρίζουν και την έκταση της εγχείρησης και κυρίως την προστασία τους ασθενούς από τις γνωστές επιπλοκές της λεπτής αυτής επέμβασης.
Ο Ιάπωνας καθηγητής, Akira Miyauchi, παρουσίασε μία μεγάλη σειρά ασθενών στην Ιαπωνία με μικρό σε μέγεθος καρκίνο του θυρεοειδούς, αποδεδειγμένο με κυτταρολογική βιοψία, οι οποίοι δεν χειρουργήθηκαν αλλά παρακολουθούνται με υπερηχογράφημα διαχρονικά. Μόνο όταν το υπερηχογράφημα έδειξε αύξηση του μεγέθους του καρκίνου, τότε λίγοι σχετικά ασθενείς υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή.
Ο καθηγητής, Jan Zedenius από το Karolinska, της Σουηδίας, αναφέρθηκε στα διαγνωστικά προβλήματα ασθενών με παθήσεις στους παραθηρεοειδείς αδένες. Ο υπερπαραθυρεοειδισμός, δηλαδή η υπερπαραγωγή ασθεστίου που δημιουργεί λίθους στα νεφρά, οστεοπόρωση, αλλά και πολλά άλλα ψυχολογικά προβλήματα πρέπει να διαγιγνώσκονται έγκαιρα πριν παρουσιασθούν οι σοβαρές επιπλοκές ενός καλοήθους κατά τα άλλα νεοπλάσματος.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και σε περιπτώσεις που τα επίπεδα του ασβεστίου είναι σχεδόν φυσιολογικά αλλά η αυξημένη παραθορμόνη και άλλες εξετάσεις δείχνουν την παρουσία της νόσου.
Ο καθηγητής, Goran Akerstrom από την Uppsala της Σουηδίας, αναφέρθηκε εκτεταμένα στην διάγνωση άλλα κυρίως την θεραπεία των ενδοκρινικών όγκων του γαστρεντερικού συστήματος του παγκρέατος. Οι περισσότεροι εισηγητές τόνισαν τη δυνατότητα για «επιθετική» αντιμετώπιση του καρκίνου της ενδοκρινικής μοίρας του παγκρέατος ακόμα και όταν υπάρχουν μεταστάσεις στο ήπαρ. Στους Νευροενδοκρινείς αυτούς όγκους υπάρχει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή που βοηθάει αρκετούς ασθενείς από τα συμπτώματα της νόσου αυτής.
Η καθηγήτρια Σοφία Τσελένη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών έδωσε στους συνέδρους όλες τις σύγχρονες απόψεις για τη σωστή αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς σύμφωνα με την προεγχειρητική βιοψία με λεπτή βελόνα. Η προεγχειρητική γνώση για την πιθανότητα ενός όζου του θυρεοειδούς να είναι κακοήθης είναι απαραίτητη ώστε να περιορισθεί η χειρουργική αντιμετώπιση μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει κυτταρολογική βιοψία υποψίας για νεόπλασμα του θυρεοειδούς.
Οι διεθνώς αναγνωρισμένοι Έλληνες καθηγητές, Γεώργιος Χρούσος και Στυλιανός Τσαγκαράκης, αναφέρθηκαν λεπτομερώς στην διάγνωση των παθήσεων των επινεφριδίων ιδίως εκείνων που παράγουν μεγάλες ποσότητες κορτιζόνης με καταστροφικά αποτελέσματα για τον ασθενή, αλλά και εκείνων που παράγουν μικρόποσότητες κορτιζόνης στο πλαίσιο των τυχαία ανευρισκόμενων όγκων των επινεφριδίων. Η αντιμετώπιση των όγκων αυτών αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα της σύγχρονης ιατρικής μιας και 5% των Αξονικών Τομογραφιών, που γίνονται για οποιοδήποτε λόγο, εμφανίζουν έναν όγκο στα επινεφρίδια.
Τέλος, ο καθηγητής της Χειρουργικής, Δημήτρης Λινός, αναφέρθηκε στην χειρουργική θεραπεία των όγκων του επινεφριδίου. Αναφέρθηκε στην λαπαροσκοπική αφαίρεση των όγκων, αλλά και στην πιο σύγχρονη τεχνική της περοτοναϊκής αφαίρεσης των όγκων των επινεφριδίων, χωρίς τα μηχανήματα της Ενδοσκοπικής ή Ρομποτικής Χειρουργικής, να εισέλθουν στην περιτοναϊκή κοιλότητα.
Σήμερα, η κλασική «ανοιχτή» χειρουργική αντιμετώπιση των όγκων των επινεφριδίων περιορίζεται στους πολύ μεγάλους όγκους, πιθανών κακοήθεις.