Λίγο προτού σηκωθεί η αυλαία για την πρεμιέρα της παράστασης στις 24 Οκτωβρίου, η περίφημη λυρική ερμηνεύτρια μιλά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τον ρόλο της Φιορντιλίτζι που ενσαρκώνει -μία από τις δύο άπιστες αδελφές του έργου-, ανοίγει τα χαρτιά της για τα επόμενα διεθνή σχέδιά της, ενώ ταυτόχρονα μας μιλά για τη συνεργασία της με τον σπουδαίο σκηνοθέτη Φράνκο Τζεφιρέλι στη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης.
«Με γοητεύει ιδιαίτερα αυτό το διονυσιακό παιχνίδι ίντριγκας και επιθυμίας που στήνεται εν αγνοία της» εξηγεί η κυρία Παπαθανασίου μιλώντας για τον ρόλο που υποδύεται, ρόλο που, όπως λέει, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αγαπημένους της καριέρας της. «Αποδεικνύεται πιο ακέραιη στην ερωτική πίστη της για τον σύντροφό της, τον Γκουλιέλμο, σε σχέση με την αδελφή της, αλλά στο τέλος υποκύπτει. Παίρνει κι αυτή το μάθημά της. Οι κρυφές πτυχές και οι αδυναμίες μιας γυναίκας, που θεωρεί ακατανόητα την πίστη και τα αιώνια λόγια αγάπης, τελικά καταρρίπτονται με έναν τρόπο που αποτελεί έκπληξη και για την ίδια που έστησε το παιχνίδι με τη φωτιά. Η συναισθηματική αλήθεια και οι εξάρσεις αιώνιας, αμετακίνητης πίστης στον αγαπημένο της, που ξεχειλίζουν στην άριά της, την αριστουργηματική "Come scoglio", είναι τόσο μεγάλες, που σε κάνουν να ξεχνάς το κωμικό πλαίσιο του χαρακτήρα της. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Μότσαρτ ήξερε όσο κανείς τις γυναίκες».
Η ιστορία της όπερας που σε λίγες μέρες κάνει πρεμιέρα είναι λίγο έως πολύ γνωστή. Ο ευφυής Μότσαρτ βάζει στο μικροσκόπιο του έργου του το ζήτημα της γυναικείας πίστης και της αιώνιας διαμάχης των φύλων, στήνοντας μια κωμική φάρσα γεμάτη από ανατροπές και απρόσμενες καταστάσεις. Ο έμπειρος κυνικός φιλόσοφος Ντον Αλφόνσο βάζει στοίχημα με τους νεαρούς ερωτευμένους Φεράντο και Γκουλιέλμο ότι, αν ακολουθήσουν τις υποδείξεις του, θα τους αποδείξει ότι οι αγαπημένες τους Φιορντιλίτζι και Ντοραμπέλα δεν είναι πιστές. Οχι επειδή οι συγκεκριμένες κοπέλες δεν έχουν αισθήματα, αλλά επειδή όλες οι γυναίκες είναι άπιστες.
«Ο ρόλος της Φιορντιλίτζι είναι απαιτητικός, αλλά πoιος ρόλος του Μότσαρτ δεν είναι; Ποιος ρόλος δεν προϋποθέτει ατέλειωτες ώρες πρόβας και τεχνικής εξάσκησης, όταν επιθυμείς η ερμηνεία σου να είναι καλλιτεχνικά άρτια; Η τεχνική αρτιότητα δεν είναι μια κατάσταση έμφυτη. Η φωνή σου δεν αρκεί από μόνη της. Χρειάζεται επίμονη εξάσκηση για να αποδείξεις την καθαρή αξία σου σε κάθε ρόλο» αναφέρει η διαπρεπής σοπράνο, η οποία έπειτα από αρκετά χρόνια -13 για την ακρίβεια- επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Το καλοκαίρι μάλιστα συμμετείχε και στον «Ντον Τζοβάννι» του Γιάννη Χουβαρδά στο Ηρώδειο. «Είναι μια συνεργασία που συζητούσαμε κάποιο καιρό πριν με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Είμαστε τυχεροί γιατί βρέθηκε χρόνος ανάμεσα σε άλλες υποχρεώσεις μου για να συμμετέχω στην εν λόγω παραγωγή. Ηταν κοινή επιθυμία μετά και την πολύ καλή συνεργασία που είχαμε το καλοκαίρι στο Ηρώδειο. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που βρέθηκε ο κατάλληλος χρόνος για να εμφανιστώ ξανά στην πατρίδα μου».
Στη νέα εκδοχή της παράστασης «Ετσι κάνουν όλες» η δράση έχει μετατεθεί χρονικά στην εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, στο δεύτερο μισό του αιώνα. Μάλιστα αυτό το χρονικό ταξίδι υποδηλώνεται τόσο στα σκηνικά όσο και στα ρούχα της παραγωγής. «Η σκηνική εγκατάσταση της παράστασης του Γιώργου Σουγλίδη είναι πραγματικά ιδιοφυής. Βλέπουμε μια εκκεντρική ιδιωτική συλλογή, όπως αυτές που συναντάμε στην Αγγλία και σε χώρες της βόρειας Ευρώπης, με περίεργα και αρκετά εξωτικά αντικείμενα τοποθετημένα σε βιτρίνες. Τον 19ο αιώνα ήταν αρκετά σύνηθες ιδιωτικοί συλλέκτες με εκλεπτυσμένο γούστο και πολλά ενδιαφέροντα να συγκεντρώνουν ένα πολυσυλλεκτικό σύνολο αντικειμένων, από αρχαία αγάλματα έως τηλεσκόπια, καθώς είναι μια εποχή όπου σημειώνονται μεγάλα άλματα στην τεχνολογία, στις επιστήμες και τη διανόηση».
Η (πολυετής) συνεργασία με τον διάσημο Ιταλό σκηνοθέτη
Πρόσφατα, μάλιστα, η διεθνούς φήμης λυρική ερμηνεύτρια έκανε και το ντεμπούτο της στη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης, στην όπερα «La Boheme», σε σκηνοθεσία του κορυφαίου Φράνκο Τζεφιρέλι, ενός δημιουργού με τον οποίο η Ελληνίδα σοπράνο έχει συνεργαστεί πολλάκις. « «Είναι μια μεγάλη στιγμή στην καριέρα μου. Εκτός από την πρόσφατη "Μποέμ" που έκανα τον Σεπτέμβριο στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, έχουμε κάνει μαζί "Τραβιάτα", "Τόσκα", "Παλιάτσους" και "Φάλσταφ". Από το 2007 που γνωριστήκαμε στην Οπερα της Ρώμης έχει δημιουργηθεί ανάμεσά μας μια σχέση βαθύτατης εκτίμησης και αγάπης, και από τις δύο πλευρές». Οσο για το κατά πόσο ισχύουν οι φήμες που μιλούν για έναν δημιουργό με υψηλές απαιτήσεις, η κυρία Παπαθανασίου απαντά με πάσα ειλικρίνεια. «Είναι ιδιαίτερα απαιτητικός στη δουλειά του. Αν δεν του κάνεις, μπορεί να σε τελειώσει. Απαιτεί από σένα το 100% των δυνατοτήτων σου και, αν δεν το λάβει αυτό από σένα, αν διαπιστώσει πως δεν του το δίνες, τότε εκνευρίζεται και υπάρχει έκρηξη. Πρόκειται βεβαίως για έναν εξαιρετικά ευφυή καλλιτέχνη και κάθε συνεργασία μαζί του είναι σχολείο για κάθε ερμηνευτή».Οπως ομολογεί, η βάση της τα τελευταία χρόνια είναι η Αθήνα. Συνεχίζει να ταξιδεύει πολύ, αφού «η τέχνη της όπερας δεν εμπεριέχει σύνορα, αλλά τα καταργεί» και δεν σταματά να εργάζεται στο εξωτερικό, δίνοντας ρεσιτάλ και συναυλίες σε όλα τα μεγάλα θέατρα του πλανήτη. «Μέσα μου είμαι πάντοτε Ελληνίδα και η καρδιά μου ανήκει πάντοτε στην πατρίδα μου. Στο εξωτερικό έχουν μεγάλη εκτίμηση για τους Ελληνες τραγουδιστές της όπερας. Για την τεχνική και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φωνής τους, το ελληνικό ταμπεραμέντο και τον εκρηκτικό τρόπο που προσεγγίζουν ερμηνευτικά τους ρόλους. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στην εμβληματική μορφή της μεγάλης ντίβας της όπερας, τη Μαρία Κάλλας, αλλά και σε πιο σύγχρονους τραγουδιστές και τραγουδίστριες της όπερας. Εχει τύχει πολλές φορές να μου πουν ξένοι σκηνοθέτες που θαύμασαν κάτι στην ερμηνεία μου "το έχεις στο αίμα σου"».
Η ατζεντα έως το 2018
Οσο για το έως πότε είναι κλεισμένη η ατζέντα της διάσημης σοπράνο, ομολογεί ότι είναι τουλάχιστον έως και το 2018. «Μέσα στην ατζέντα μου υπάρχουν πολλοί ρόλοι, ρεσιτάλ και περιοδείες με στάσεις σε Παρίσι, Νέα Υόρκη, Σαν Ντιέγκο, Βιένη, Κορέα, Λουξεμβούργο, Ρώμη, Βρυξέλλες, αλλά και στην Αθήνα με την "Τραβιάτα" στην κλασική σκηνοθεσία του Νίκου Σ. Πετρόπουλου, τον Μάιο του 2015, στην Εθνική Λυρική Σκηνή».Info: Η όπερα του Μότσαρτ «Ετσι κάνουν όλες» παρουσιάζεται από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο θέατρο Ολύμπια (Ακαδημίας 59-61) από τις 24 Οκτωβρίου.Γιώτα Βαζούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου