Όταν τη δεκαετία του '60 τα συνεργεία με τους τεχνικούς υπαλλήλους της ΔΕΗ όργωναν τη χώρα και σε όλα τα απομακρυσμένα χωριά της χώρας περίμεναν αυτά τα συνεργεία σαν το Άγιο Φως της Λαμπρής, το επάγγελμα του υπαλλήλου της ΔΕΗ είχε prestige (σε τέλεια Ελληνικά) και οι εργαζόμενοι απολάμβαναν σεβασμό και αξιοπιστία και η ΔΕΗ αποτελούσε εγγύηση και ενέπνεε σιγουριά για την επιτυχία των αναπτυξιακών σχεδίων της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια όμως, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού εξαργύρωσαν πολύ φτηνά τα πλεονεκτήματα του μονοπωλίου της ΔΕΗ, με προσλήψεις, χαριστικές παροχές, εκμαυλισμό ακόμη και των συνδικαλιστών και τελικά με χαράτσια και με ξεπούλημα σε ξένα και ντόπια συμφέροντα. Όπως με όλα τα μεγάλα σκάνδαλα, κανένας δεν ασχολείται με την ουσία των θεμάτων, δηλαδή να γίνει έλεγχος και να καταλογιστούν ευθύνες σε αυτούς που πήραν τις αποφάσεις οι οποίες κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες, τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, τον ΟΣΕ και όλες τις ΔΕΚΟ, και διόγκωσαν το δημόσιο χρέος. Απεναντίας μεταβιβάζεται το κόστος από όλες αυτές τις ζημιές στον Έλληνα φορολογούμενο και καταλήγουμε στην εύκολη αποστροφή αυτοί που τα λένε είναι λαϊκιστές, κινδυνολόγοι ή και γραφικοί. Και δεν είναι μόνο αυτά, αλλά ακόμη και σήμερα χαρίζονται χρέη και δάνεια στους καναλάρχες εργολάβους, στις ποδοσφαιρικές ομάδες και όχι μόνο, τα οποία επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο.
Η επιβάρυνση του μέσου Έλληνα δεν γίνεται όμως μόνο με όλα αυτά, αλλά και με την αύξηση των τιμών των παροχών κοινής ωφέλειας. Η αύξηση αυτή προέρχεται από την κακοδιαχείριση των οργανισμών κοινής ωφέλειας και τη στοχευμένη χρηματική ροή προς συγκεκριμένους προορισμούς. Έχουμε παρατηρήσει για παράδειγμα να χρηματοδοτούν οι ΔΕΚΟ ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου