Ζητείται ομαλή διέξοδος

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.

Πριν εκραγούν ανεξέλεγκτα χωρίς κεντρική κατεύθυνση και σαφείς στόχους οι εξουθενωμένοι, απελπισμένοι και αγανακτισμένοι πολίτες.
Χρειαζόμαστε έναν υπεύθυνο πολιτικό φορέα που θα βγάλει από το αδιέξοδο κατ’ αρχήν την οικονομία, τα δύο εκατομμύρια ανέργους, τους λοιπούς αποκλεισμένους από το σύστημα πολίτες δεύτερης κατηγορίας και θα δεσμευτεί υπεύθυνα στους εξής στόχους: 
Πρώτον: Άμεση άρση κάθε συνταγματικής προνομιακής προστασίας των πολιτικών για την πλήρη κάθαρση του πολιτικού συστήματος.
Δεύτερον: Άμεση καταγγελία μονομερώς του Δουβλίνου 2 σε θέματα λαθρομετανάστευσης και αν χρειαστεί έξοδος από το Σένγκεν. (Κανένα πρόβλημα για τον τουρισμό).
Τρίτον: Επιμερισμό των οφειλών του χρέους σε αυτούς που το δημιούργησαν και σε αυτούς που το καρπώθηκαν. Οι υπόλοιποι δεν χρωστάμε τίποτα.
Τέταρτον: Δέσμευση για την δημιουργία νέου συντάγματος που θα περιλαμβάνει τον πλήρη διαχωρισμό των τριών εξουσιών με το ασυμβίβαστο ταυτόχρονης άσκησης νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200. Κατάργηση του άρθρου 86 και η επί πλέον αποσαφήνιση του άρθρου 4 ώστε να εξασφαλίζεται πλήρως η ισονομία μεταξύ όλων των πολιτών. Απελευθέρωση της ιδιωτικής οικονομίας από την κρατική γραφειοκρατία και τις παράλογες νομοθετικές στρεβλώσεις ως ο μόνος υγιής δρόμος για την ανάπτυξη.
Δεν είμαι αφελής να πιστεύω ότι κάποιο από τα υπάρχοντα κόμμα θα ενστερνιστεί αυτές τις αυτονόητες προσδοκίες των πολιτών και ότι θα επιχειρήσει να τις υλοποιήσει.
Εύχομαι όμως να συμβεί σαν τελευταία ελπίδα ομαλότητας και τότε, σε ό,τι με αφορά, θα ξαναψηφίσω για πρώτη φορά μετά από το 1993 για να πραγματοποιηθούν επί τέλους αυτές οι απολύτως αναγκαίες πολιτειακές και πολιτικές αλλαγές.
Αν όμως οι πολιτικοί επιλέξουν για μια ακόμα φορά να διασώσουν τα προνόμιά τους μέσα σ’ αυτό το διεφθαρμένο και ανθελληνικό καθεστώς, εις βάρος του λαού και της χώρας, τότε να ελπίζουν ότι μπορεί να σωθούν μόνο αν διαθέτουν ιδιόκτητα ελικόπτερα.

ΠΗΓΗ