Στην Κύπρο σε αντίθεση με την Ελλάδα δεν πέφτουν μόνο οι μισθοί αλλά και οι τιμές

Σκεφτείτε το λίγο. Μια χώρα που λειτουργεί εδώ και τέσσερις μήνες πρακτικά χωρίς τράπεζες. Με περιορισμούς όχι μόνο στην εξαγωγή συναλλάγματος, αλλά και στα χρήματα που μπορεί να διαθέσει καθημερινά ο κάθε πολίτης. Με τον όγκο των καταθέσεων (κεφάλαιο κίνησης) των επιχειρήσεων κουρεμένο ή δεσμευμένο στην Τράπεζα Κύπρου. Με τον τουρισμό, και λόγω της αναταραχής πεσμένο σε σχέση με πέρσι. Με χαμηλότερους μισθούς τους τελευταίους μήνες σε όλους τους κλάδους. 
Και όμως στην Κύπρο, η ύφεση ήταν στο β τρίμηνο του 2013 μικρότερη από την αναμενόμενη. Μετά την υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 4,4% το α΄ τρίμηνο, τα στοιχεία του β΄ τριμήνου δείχνουν μείωση του ΑΕΠ κατά 5,4%. Οι απολύτως μετριοπαθείς εκτιμήσεις της τρόικας ήταν 8,7%. Άνθρωποι της αγοράς στην Κύπρο ήθελαν την ύφεση διψήφια, κοντά στο 15%.
Η τάση πιθανόν να διαψεύσει τις “μαύρες εκτιμήσεις”, αν το γ΄ τρίμηνο δεν καταρρεύσει. Η συγκράτηση οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές που έχουν κατά 10% αυξηθεί σε σύγκριση με το πρώτο εξάμηνο του 2012. Και έχουν αυξηθεί, γιατί σε αντίθεση με ότι έγινε στην Ελλάδα η εσωτερική υποτίμηση στην Κύπρο δείχνει να λειτουργεί, δεν πέφτουν μόνο οι μισθοί, αλλά και οι τιμές και τα ενοίκια.
Ο τουρισμός καταγράφει επίσης μείωση των αφίξεων. Ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις πως τα έσοδα θα διατηρηθούν στα περσινά επίπεδα. Το κλειδί στην Κύπρο πάντως είναι ότι παρά τις δυσκολίες και τους περιορισμούς στα βασικά είδη τρόφιμα, ποτά και τα είδη καπνού όχι μόνον η κατανάλωση δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται. Βεβαίως και οι Κύπριοι περιορίζουν όλες τις άλλες δαπάνες. Η συνολική κατανάλωση το λιανικό εμπόριο υποχώρησε κατά -8,8% το πρώτο εξάμηνο.
Η ανεργία βεβαίως συνεχίζει να αυξάνεται και έχει φτάσει στο 17,2%, κυρίως επειδή το λιανικό εμπόριο έχει πάθει καθίζηση. Προφανώς όμως στην Κύπρο υπήρξε αρκετό λίπος, ώστε να αντέξουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Ένα στοιχείο που διαφοροποιεί πάντως σημαντικά την Κύπρο από την Ελλάδα είναι το κοινωνικό κλίμα, το οποίο είναι απίστευτα πιο ψύχραιμο. Στην Κύπρο δεν υπάρχουν “αγανακτισμένοι”. Οι πολιτικοί κυκλοφορούν ελεύθερα στις πιάτσες, θεωρίες συνωμοσίας δεν αναπτύσσονται και ακόμα και η συζήτηση για τα οφέλη και τις δυσχέρειες μιας πιθανής εξόδου από το ευρώ είναι σοβαρή και διεξάγεται με επιχειρήματα. Όλοι έχουν καταλάβει πάρα πολύ καλά τι τους έχει συμβεί και προσπαθούν να βρουν τρόπους να συμβάλλουν στο να ξεπεραστεί η κρίση. Τον Ιούλιο, η κυπριακή ΟΤΟΕ κατέθεσε μια πρόταση για μείωση μισθών κατά 30% στον τραπεζικό κλάδο, ώστε να σωθούν όσο δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας.
Πόσο πιθανό θα ήταν να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα;

http://sklantzithres.blogspot.gr/2013/08/blog-post_4391.html