Διάλεξη για την οικονομία από τους μαθητές του 1ου Λυκείου Καλλιθέας. Ενδιαφέροντα συμπεράσματα

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Αναφέρομαι στην ανάρτησή μου της 15.03.2013 «Για τους μαθητές του 1ου Λυκείου Καλλιθέας», σχετικά με την πρωτοβουλία τους να διοργανώσουν διάλεξη με θέμα την κρίση της οικονομίας μας και με ομιλήτρια την υπογράφουσα. Η διάλεξη, από άποψη οργάνωσης, υπήρξε υπόδειγμα σοβαρής προετοιμασίας, επιτυχούς πρόβλεψης και των πιο φαινομενικά ασήμαντων λεπτομερειών, απόλυτης συνοχής και αποτελεσματικού καταμερισμού εργασίας μεταξύ των οργανωτών/μαθητών. Πιο συγκεκριμένα:
*Το ακροατήριο ήταν όντως εκπληκτικά πολυπληθές, για ένα μικρό Λύκειο που οργάνωσε μια εκδήλωση εκτός των παραδοσιακών μαθητικών του καθηκόντων. Όπως διαπίστωσα, το ακροατήριο αυτό ήταν το αποτέλεσμα της επιμονής και του άρτιου συντονισμού των μαθητών, που τελικά δεν άφησαν τίποτε στην τύχη.
*Παρότι όλοι οι παριστάμενοι στο πλαίσιο μιας διάλεξης είναι αξιόλογοι και «επώνυμοι», θα πρέπει ωστόσο να παρατηρηθεί ότι ένα σημαντικό ποσοστό ανάμεσά τους ζήτησε το λόγο, μετά το πέρας της ομιλίας, και ακούστηκαν τοποθετήσεις και παρατηρήσεις πολύ ενδιαφέρουσες.
*Η συζήτηση, με συντονιστή μαθητή του Λυκείου, υπήρξε ήρεμη, παρότι το θέμα θα μπορούσε να δημιουργήσει εντάσεις.
*Η παρουσίαση της ομιλήτριας, από μαθητές, έγινε με τρόπο συμπαθητικό, χωρίς υπερβολές, και με απόλυτη σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
*Οι καθηγητές του Λυκείου ήταν, εκεί, όλοι παρόντες, σε ρόλο γενικής επίβλεψης, αλλά ταυτόχρονα και, επισήμως, βοηθητικό, αφήνοντας έτσι επιδεικτικά την πρώτη θέση στους μαθητές τους. Μου φάνηκαν ικανοποιημένοι και αρκετά υπερήφανοι για το δικό τους, τελικά, έργο.
Συνοπτικά, έφυγα από την εκδήλωση, εξαιρετικά συγκινημένη, πολύ ικανοποιημένη διαπιστώνοντας πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η νεολαία μας, όταν το αποφασίσει, αλλά και υπερήφανη, για την αυθόρμητη επικοινωνία των απόψεών μου με τη νέα γενιά. Η αναμνηστική πλακέτα, που το 1ο Λύκειο της Καλλιθέας ετοίμασε για μένα, με την ευκαιρία αυτής της εκδήλωσης, θα είναι πάντα μαζί μου για να μου θυμίζει πως υπάρχει πάντα ελπίδα στον τόπο μας, ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστορικής του διαδρομής.