"Ζωγραφική και Επικαιρότητα"

ΤΗΣ ΤΟΥΛΑΣ ΗΛΙΑΔΟΥ ΜΑΝΙΑΚΗ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ -ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΥ-ΚΑΘ.ΓΑΛΛΙΚΗΣ

Στο προσκήνιο αυτών των ημερών έρχονται αρχαίες συνήθειες, απόηχος ευρωπαϊκού καρναβαλιού, μηνύματα από τα ψυχοσάββατα για τους νεκρούς, όπως οι αρχαίοι Χύτροι, Αρλεκίνοι, Πιερότοι, αισιοδοξία για τη φύση που ανασταίνεται, προαιώνια παράδοση για εξασφάλιση βλάστησης καλής συγκομιδής.
«…Στ’ αποκριάτικο σεφέρι, βγάτε όλοι με καρδιά γιατί του χρόνου ποιος το ξέρει εάν θα είσθε βρε παιδιά…»
«… και με κονφετί και γιούλια ας αρχίσουν οι χοροί, να χορεύτε στα μπουρμπούλια, να πηδάτε σαν τρελλοί…»
(Γράφει ο παλαιός Πατρινός στον Τηλέγραφο 9-3-1940!)
Τα κύρια στοιχεία της αποκριάτικης γιορτής είναι : τραγούδι, μα κυρίως χορός και μεταμφίεση.
Γεύση από όλα τούτα παίρνει ο επισκέπτης στην καλόγουστη γκαλερί Ζέρβα (Αράτου 7) από τις εικαστικές δημιουργίες του γνωστού και καταξιωμένου ζωγράφου Βασίλη Καραβασίλη. Ένα « Καρουζελ» φανταχτερό, σαν να καλεί τον παιδόκοσμο και το «Δημοτικό Θέατρο» τους μεγάλους. Μια «Καρναβαλική Αμφίεση» κλείνει το μάτι στο μασκάρεμα, ένας «Πιερότος» υποκλίνεται με χαμόγελο «Καλώς Ήρθατε» με βαθειά υπόκλιση. Πιο πέρα χαμογελάει ένας «Αρλεκίνος», ενώ ένας άλλος είναι «Τυμπανιστής» που διαλαλεί το γλέντι. Σκεπτικός ένας «Πιερότος Σκεπτόμενος» με μαντολίνο, μέσα σ’ ένα πένθιμο νυχτερινό φόντο μπλε. Δεν λείπει η πλανεύτρα «Τσιγγάνα» με την πολύχρωμη φούστα και τ’ αυθάδικα μάτια.
Ολόκληρος συνδυασμός παράδοσης και μοντερνισμού στον «Καρνάβαλο και Τεχνολογία» παντρεύοντας μεσαιωνική στολή και το κινητό τηλέφωνο στο χέρι. Ο έρωτας ενός ζευγαριού φωτίζεται απ’ το «Φεγγάρι». Μια «Μέδουσα» επιβλητική απλώνει τα ζωηρόχρωμα πλοκάμια της. Τέλος ένα άνοιγμα στη φύση: «Το Δάσος της Στροφιλιάς» και το «Βραδινό Τοπίο» που σε καλεί σε ονειροπόληση, σμίγοντας ανεμελιά και μελαγχολία.
Τέχνη, παράδοση και έκφραση δεδομένων της εποχής. Ο Β. Καραβασίλης έχτισε ένα κόσμο από μοναχικές φιγούρες, εύκολα αναγνωρίσιμες, χρώματα έντονα, αισιόδοξα που μεταδίδουν ευφορία, κι’ αλλού κρυφή θλίψη. Εμυθοποίησε την παμπάλαιη γιορτή σε κλασική απόδοση, χωρίς γεωμετρία και κυβισμό. Αντιφατικά, ζωντανά χρώματα, σαν πολύχρωμο φουλάρι, με περίγραμμα και επίπεδο που σέβεται την επιφάνεια. « Όχι αφηρημένη τέχνη, όπου χάνεται », όπως είπε ο Groce, « η διαλεκτική συσχέτιση περιεχομένου και μορφής ».
Αξίζει να τα χαρεί κανείς μπαίνοντας στον φιλόξενο χώρο της Αράτου 7. Καλή απόλαυση.